Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα είναι κομμάτι της ζωής. Επειδή
δεν μπορούμε να προβλέπουμε το μέλλον δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε
σίγουροι τι ακριβώς θα μας συμβεί κάθε μέρα που περνάει.Οι άνθρωποι διαφέρουν στην ικανότητά τους να διαχειρίζονται το αίσθημα της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας.
Άλλοι αντέχουν περισσότερο, άλλοι λιγότερο.
Πολλοί προσπαθούν να σχεδιάζουν τα πάντα μέχρι εξάντλησης, γιατί αυτό τους δίνει την ψευδαίσθηση ότι ελέγχουν την καθημερινότητα και τις καταστάσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν – ως ένα βαθμό αυτό ισχύει, ποτέ όμως ολοκληρωτικά.
Όποιος πάντως έχει δυσανεξία στην αβεβαιότητα, αντιμετωπίζει επιπλέον προβλήματα. Αγχώνεται, καταναλώνει πολύτιμο χρόνο και ενέργεια, συχνά γίνεται και κουραστικός για τους γύρω του και κυρίως για τον εαυτό του, ψυχολογικά και σωματικά.
Είναι σαν να έχει κανείς αλλεργία. Όποιος έχει αλλεργία στη γύρη για παράδειγμα, αν έρθει σε επαφή έστω και στο ελάχιστο μαζί της, αρχίζει και φτερνίζεται, τα μάτια του “κλαίνε” κλπ.
Όταν οι άνθρωποι που δεν αντέχουν την αβεβαιότητα έρχονται σε επαφή μαζί της, έστω και στο ελάχιστο, έχουν επίσης έντονη αντίδραση: ανησυχούν πολύ και κάνουν ό,τι μπορούν για να την εξαφανίσουν!
Ζητούν συνέχεια επιβεβαίωση, παρηγοριά, συμβουλές από τους άλλους.
Φτιάχνουν ατέλειωτες λίστες, κάποιες φορές περισσότερες απο μια κάθε μέρα.
Διπλοτσεκάρουν τα πάντα. Διαβάζουν δέκα φορές κάθε τα e-mail τους μήπως δεν είναι τέλεια και τους έχει ξεφύγει κάποιο μικρό λαθάκι.
Ή τηλεφωνούν πέντε φορές τη μέρα στο παιδί τους, για να σιγουρευτούν ότι «είναι σίγουρα καλά».
Δυσκολεύονται να αναθέτουν δουλειές στους άλλους, γιατί φοβούνται, δεν είναι σίγουροι, ότι θα τις κάνουν σωστά.
Τέλος, απλά αναβάλουν πάρα πολλά από αυτά που θέλουν ή έχουν να κάνουν (εκδηλώσεις, ραντεβού, καταστάσεις) απλώς γιατί δεν είναι σίγουροι αν θα...πάνε καλά και θέλουν να αποφύγουν αυτή την αβεβαιότητα!
Κάποιοι άλλοι φροντίζουν να γεμίζουν τη μέρα τους με ατέλειωτα μικρά «ασφαλή» και προβλέψιμα καθήκοντα έτσι ώστε να αποφύγουν να σκεφτούν όλα όσα είναι αβέβαια στη ζωή τους εκείνη τη στιγμή.
Όλα αυτά καταναλώνουν χρόνο και ενέργεια και είναι συμπεριφορές που όλοι επιδεικνύουμε κάποια στιγμή λιγότερο ή περισσότερο.
Όσοι όμως αναγνωρίζουν πολύ τον εαυτό τους σε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να λάβουν στα σοβαρά υπόψη ότι το…άγχος βλάπτει σοβαρά την υγεία και ότι η αβεβαιότητα είναι τόσο…βέβαια στη ζωή μας όπως ο ήλιος που ανατέλει το πρωί και δύει το βράδυ..
Το να αποφεύγει κανείς την αβεβαιότητα είναι σαν να αποφεύγει τη ζωή και να κλείνει τον εαυτό του σε μια νοητή φυλακή.
Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί της, ξεκινώντας από τα μικρά, καθημερινά πράγματα.
Αν παρατηρήσουμε τον εαυτό μας, θα δούμε ότι σε πολλές καθημερινές στιγμές μας, η προοπτική του αβέβαιου αποτελέσματος, επηρεάζει τις κινήσεις και την συμπεριφορά μας.
Ας βάλουμε λοιπόν την αβεβαιότητα στη ζωή μας στα μικρά, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συγκατοικήσουμε μαζί της όταν μας συναπαντήσει στα…μεγάλα (βλέπε τελευταία εβδομάδα).
Πηγή: http://underwriter.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου