Παζαρεύεται η υποχρεωτική ασφάλιση πυρός

Την υποχρεωτικότητα της ασφάλισης των βιομηχανικών μονάδων έναντι της κατάργησης των πιστοποιητικών αδειοδότησης εξετάζει η πολιτεία

Τη θεσμοθέτηση ως υποχρεωτικής της χορήγησης ασφαλιστηρίου συμβολαίου Πυρός στις βιομηχανικές μονάδες, όπως και της ασφάλισής τους για κινδύνους έναντι του περιβάλλοντος εξετάζει το υπουργείο Ανάπτυξης.

Όπως επισημαίνουν πηγές του iw, οι προαναφερόμενες παρεμβάσεις συζητούνται  στο πλαίσιο της πλήρους αναθεώρησης των όσων ισχύουν σήμερα περί της χορήγησης αδειών λειτουργίας σε μεταποιητικές επιχειρήσεις.

Ειδικότερα τονίζουν ότι στις προθέσεις του υπουργείου είναι να καταργήσει μια σειρά από πιστοποιητικά για τις αδειοδοτήσεις, μεταξύ των οποίων και αυτό που χορηγεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία, καθώς και όσα αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος, ώστε να καταστήσει περισσότερο απλή την όλη διαδικασία.

Διευκρινίζουν ωστόσο ότι η κατάργησή των πιστοποιητικών θα μπορούσε να ισχύσει μόνο εφόσον οι βιομηχανικές μονάδες θα είναι ασφαλισμένες γι΄ αυτούς τους κινδύνους σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και, όπως προσθέτουν, προϋπόθεση για κάτι ανάλογο είναι να θεσμοθετηθεί ως υποχρεωτική η ασφάλιση των μεταποιητικών μονάδων.

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι το υπουργείο θεωρεί πως οι σε βάθος έλεγχοι που διενεργούν οι ασφαλιστικές για την κάλυψη μια παραγωγικής επιχείρησης θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τους έλεγχους της πυροσβεστικής υπηρεσίας, καθιστώντας ταχύτερη, περισσότερο διαφανή, αλλά και αποτελεσματικότερη τη διαδικασία αδειοδότησης.

Βέβαια, επισημαίνεται ότι, η κατάργηση των πιστοποιητικών, στο βαθμό που τελικά θα πραγματοποιηθεί, δεν θα αφορά στο σύνολο των επιχειρήσεων. Ο νόμος θα προβλέπει και εξαιρέσεις, στις οποίες εκτιμάται ότι θα εμπίπτουν κυρίως επιχειρήσεις αυξημένου κινδύνου, για τις οποίες θα απαιτείται και η έκδοση πιστοποιητικών από την Πυροσβεστική.

Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, το ενδεχόμενο καθιέρωσης ως υποχρεωτικής της ασφάλισης των βιομηχανικών μονάδων έναντι συγκεκριμένων κινδύνων θα ανοίξει  νέες ευκαιρίες ανάπτυξης για την ασφαλιστική αγορά, σε μια περίοδο κατά την οποία ο κλάδος χάνει έσοδα λόγω της παρατεταμένης ύφεσης την οποία βιώνει γενικότερη η οικονομία της χώρας.
Πηγή: www.insuranceworld.gr

Αποτελέσματα δημοσκόπησης: Τι σας κάνει να αισθάνεστε δυνατοί;

Μετά την υγεία, πρωταρχική πηγή δύναμης είναι η οικογένεια. Αυτό έδειξαν τα αποτελέσματα της τελευταίας μας δημοσκόπησης.Χωρίς αμφιβολία, οι καιροί είναι δύσκολοι. Ωστόσο, το να εμμένει κανείς στα αρνητικά είναι παγίδα. Γι’ αυτό, στη δημοσκόπησή μας εστιάσαμε στους θετικούς παράγοντες: όσα μας εμπνέουν, να καταπολεμούμε το άγχος και να αντιστρέφουμε την απαισιοδοξία.

Στο ερώτημα «Τι με κάνει να αισθάνομαι δυνατός;» μας απαντήσατε:

33% Έχω την υγεία μου
31% Η οικογένειά μου
12% Πιστεύω ότι ακόμα και στα δύσκολα υπάρχουν ευκαιρίες
10% Πιστεύω ότι η ζωή κύκλους κάνει
8% Έχω τη δουλειά μου
6% Έχω προνοήσει για όσα έχουν σημασία

 

Όπως ήταν αναμενόμενο, 1 στους 3 επιλέξατε την υγεία ως κυριότερη πηγή δύναμης. Με ελάχιστη διαφορά 2η  ήρθε η οικογένεια, πάντα πρόσφορη για άντληση θετικής ενέργειας.

Ενδιαφέρον στα αποτελέσματα έχει η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην αισιοδοξία του «Ακόμη και στα δύσκολα υπάρχουν ευκαιρίες» και την αποστασιοποίηση του «Η ζωή κύκλους κάνει».

Αξίζει να σταθούμε όμως στην τελευταία επιλογή:  «Έχω προνοήσει για όσα έχουν σημασία». Η προνοητικότητα είναι ένας ισχυρός κρίκος που συνδέεται τόσο με την υγεία, όσο και με την οικογένεια. Μάλιστα, είναι η μόνη πηγή άντλησης δύναμης που είναι εξ ολοκλήρου στο χέρι σας.

Για τη φροντίδα της υγείας και την εξασφάλιση της οικογένειας προσφέρονται διάφορα προγράμματα στην ασφαλιστική αγορά. Το είδος και το εύρος των καλύψεων διαφοροποιείται ανάλογα με τις ανάγκες σας και τον οικονομικό προγραμματισμό σας. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή στην επιλογή του κατάλληλου ασφαλιστικού πακέτου.

Πηγή: www.eurolife.gr/el/Blog/ApotelesmataDimoskopisis

1,5 εκατ. πολίτες βρίσκουν καταφύγιο στην Ιδιωτική Υγεία

Άνοδο 17,6% εμφανίζουν τα προγράμματα υγείας στο πρώτο εξάμηνο του 2013

Περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο  πολίτες έχουν σήμερα στηρίξει την Υγεία τους στην ιδιωτική ασφάλιση επιδιώκοντας να διασφαλίσουν την νοσοκομειακή περίθαλψη που το δημόσιο σύστημα δεν προσφέρει.
Η τάση αυτή ερμηνεύεται ως αναζήτηση «καταφυγίου» και αποτυπώνεται στην άνοδο των ασφαλιστηρίων Υγείας. Την ίδια ώρα και οι εταιρείες για να ανταποκριθούν στην ζήτηση βελτιώνουν τα προγράμματα, αναζητούν καλύτερες λύσεις και μάχονται για το ποιος θα κερδίσει την κούρσα του ανταγωνισμού.
Όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς τα περίπου 800 χιλιάδες συμβόλαια (από το 1,5 εκατ.) είναι ατομικά και έχουν συναφθεί από πολίτες που αποφάσισαν να επιλέξουν και ιδιωτική υγεία.  Τα υπόλοιπα  είναι ομαδικά συμβόλαια και έχουν συναφθεί από εταιρείες, φορείς, σωματεία, στο πλαίσιο διασφάλισης των εργαζομένων ή των μελών τους.
Η ζήτηση των συμβολαίων υγείας είναι διακριτή αναφέρουν εκπρόσωποι ασφαλιστικών εταιρειών. Είναι το προϊόν που σήμερα πωλείται στην αγορά γι΄ αυτό και στο εξάμηνο του έτους εμφανίζουν άνοδο περίπου 17,6%. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα συμβόλαια Υγείας ανήκουν στον κλάδο Ζωής ο οποίος περιέχει και αποταμιευτικά προγράμματα, και προγράμματα απώλειας ζωής, και τα παραδοσιακά συμβόλαια ζωής όπου είχαν και μέρος καλύψεων υγείας, και άλλα προγράμματα.

Ενώ λοιπόν στο σύνολο της αγοράς ο κλάδος Ζωής παρουσιάζει πτώση το μοναδικό ασφαλιστικό προϊόν που εμφανίζει άνοδο είναι τα συμβόλαια Υγείας που όπως αναφέρθηκε «τρέχουν» με ανοδικούς ρυθμούς. Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του κλάδου Ζωής και Υγείας της Interamerican κ. Γιώργο Βελιώτη «υπάρχει ζήτηση για προγράμματα Υγείας, και αυτό μας κάνει να αναζητούμε όλο και καλύτερους τρόπους για να ικανοποιήσουμε τους καταναλωτές». Αυτό που επισημαίνει είναι πως οι καταναλωτές αρχίζουν να ζητούν, λιτά, πιο προσιτά οικονομικά, και πιο ξεκάθαρα στο τι προσφέρουν, οπότε και οι εταιρείες προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν.
Όπως υποστηρίζει ο κ. Βελιώτης, τα ετησίως ανανεούμενα προγράμματα Υγείας είναι αυτά που προσελκύουν το ενδιαφέρον. Υπάρχουν και περιπτώσεις που «κόβουν» τα παλιά συμβόλαια και επιλέγουν τα ετήσια. Βασικός λόγος αυτής της επιλογής είναι η τιμή. Στα ετησίως ανανεούμενα το ασφάλιστρο είναι χαμηλότερο των παλιών πολυετών συμβολαίων. Από τα στοιχεία των εταιρειών αποδεικνύεται αυτό που αναφέρει ο κ. Βελιώτης διότι ενώ εμφανίζεται αύξηση που υπερβαίνει το 10% στο σύνολο των εταιρειών στον αριθμό των συμβολαίων που συνάπτονται, δεν εμφανίζεται και ανάλογη αύξηση στα ασφάλιστρα και ο λόγος είναι πώς τα ετησίως ανανεούμενα είναι φθηνότερα.
Στοιχεία εξάμηνου
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών στο εξάμηνο του έτους η συνολική παραγωγή ασφαλίστρων κινήθηκε πτωτικά κατά 11% και διαμορφώθηκε στα 2,0 δισ. € εκ των οποίων το 40,9%  αναφέρεται στις ασφαλίσεις Ζωής και το 59,1% στις ασφαλίσεις κατά Ζημιών.
Η παραγωγή στις ασφαλίσεις Ζωής ξεπέρασε τα 800 εκατ. ευρώ  με το μεγαλύτερο μέρος του οποίου, τα 597 εκατ. ή 73,9% του συνόλου, να συγκεντρώνεται στον κλάδο Ζωής. Οι επιμέρους μειώσεις είναι 17,6% στις ασφαλίσεις Ζωής, και μείωση κατά 5,8% στις ασφαλίσεις κατά Ζημιών. Σχεδόν όλοι οι κλάδοι ασφαλίσεων Ζωής κινήθηκαν πτωτικά εκτός του κλάδου Υγείας, ο οποίος αυξήθηκε κατά 17,6%. Στις ασφαλίσεις κατά Ζημιών ο κλάδος της αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων είναι ο μεγαλύτερος κλάδος ασφαλίσεων κατά Ζημιών με παραγωγή 567 εκατ. ευρώ και 48,6% επί του συνόλου. Δεύτερος σε παραγωγή ασφαλίστρων είναι ο κλάδος της πυρκαϊάς και στοιχείων της φύσεως με 203 εκατ. και 17,4% επί του συνόλου των κλάδων κατά Ζημιών.
Άλλοι σημαντικοί  κλάδοι ως προς το ύψος της παραγωγής είναι αυτός των χερσαίων οχημάτων με 124 εκατ. (10,6% του συνόλου), οι λοιπές ζημιές αγαθών με 73 εκατ. (6,2% του συνόλου) και οι ασφαλίσεις γενικής αστικής ευθύνης με 47 εκατ. € (4,1% του συνόλου). Όταν αθροίζεται η παραγωγή των κλάδων σχετικά με τα αυτοκίνητα (αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων και χερσαίων οχημάτων), παρατηρείται ότι συγκεντρώνουν 691 εκατ. και ποσοστό 59,2% των ασφαλίσεων κατά Ζημιών. Η μείωσή τους σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2012 είναι 8,3%. Αντιστοίχως, οι καλύψεις πυρός και συμπληρωματικών κινδύνων περιουσίας (κλάδοι πυρκαϊάς και στοιχείων της φύσεως, λοιπών ζημιών αγαθών και διαφόρων χρηματικών απωλειών) συγκεντρώνουν παραγωγή περίπου 298 εκατ. €, η οποία αντιστοιχεί στο 25,5% του συνόλου.
Η αύξησή τους σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2012 είναι 1,7%. Σε σχέση με τα αντίστοιχα δεδομένα του 2012, για τις ίδιες ασφαλιστικές επιχειρήσεις, η παραγωγή ασφαλίστρων μειώθηκε κατά 5,8%, οδηγούμενη κυρίως από τις μειώσεις των κλάδων χερσαίων οχημάτων (-10,2%), αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων (-7,9%) και πιστώσεων (-38,6%).

Αντιθέτως, αύξηση της παραγωγής σημείωσαν οι κλάδοι πυρκαϊάς και στοιχεία της φύσεως (+1,9%), διαφόρων χρηματικών απωλειών (+19,8%), ασθενειών (+10,5%) καθώς και αυτός της βοηθείας (+1,0%). Οι ασφαλίσεις ζωής οι οποίες είναι συνδεδεμένες με επενδύσεις έφτασαν περίπου τα 106 εκατ. και μερίδιο επί του συνόλου 13,1% ενώ η διαχείριση ομαδικών συνταξιοδοτικών κεφαλαίων συγκέντρωσε 68 εκατ. ή 8,4% της παραγωγής.
Πηγή: www.insuranceworld.gr

Πάνω από 3 δις οι ασφαλιστικές αποζημιώσεις το 2012

Πάνω από 3 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν οι αποζημιώσεις της ασφαλιστικής αγοράς το 2012 σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΑΕΕ, κ. Α. Σαρρηγεωργίου και τα στοιχεία της ΕΑΕΕ.
Από τη μελέτη της Ένωσης προέκυψαν τα εξής βασικά συμπεράσματα:
α) Τα ίδια κεφάλαια των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σημείωσαν μεγάλη αύξηση (11,3%).
β) Τα τεχνικά αποτελέσματα των ασφαλιστικών κλάδων παραμένουν θετικά.
γ) Η χρήση του 2012 έκλεισε με ζημιογόνο αποτέλεσμα (€ 611 εκ. ζημιές μετά τους φόρους), γεγονός που οφείλεται κυρίως στη συμμετοχή των ασφαλιστικών επιχειρήσεων στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου (PSI).
Ο Πρόεδρος της ΕΑΕΕ, κ. Α. Σαρρηγεωργίου σχολιάζοντας τη μελέτη της ΕΑΕΕ ανέφερε : «Η ελληνική ασφαλιστική αγορά το 2012 κατέβαλε πάνω από € 3 δισ. σε αποζημιώσεις και παρά το ζημιογόνο αποτέλεσμα της χρήσης, οι μέτοχοι των ασφαλιστικών επιχειρήσεων προχώρησαν σε σοβαρές τοποθετήσεις κεφαλαίων για να καλύψουν τις απώλειες από το PSI. Το γεγονός αυτό αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης και αποδεικνύει την πίστη των μετόχων στις προοπτικές της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς και της χώρας γενικότερα».
Η μελέτη της ΕΑΕΕ για τα οικονομικά αποτελέσματα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων έτους 2012 είναι διαθέσιμη στον ιστοχώρο της ΕΑΕΕ www.eaee.gr  :
http://www.eaee.gr/cms/uploads/oikmel-companies2012gr.pdf
Πηγή: www.insuranceworld.gr

Λύσεις για ιδιωτική και δημόσια υγεία

Σε εναλλακτικούς τρόπους συνεργιών μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στον κλάδο Υγείας προσανατολίζονται οι ασφαλιστικές

Εναλλακτικούς τρόπους συνεργιών μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στον κλάδο Υγείας, κατά ισοδυναμία με το δεύτερο πυλώνα περί των ιδιωτικών συντάξεων, καταρτίζουν οι ασφαλιστικές εταιρείες, έχοντας πλέον διαπιστώσει και στην πράξη ότι δεν κατέστη δυνατή η εφαρμογή της συμφωνίας που είχε συνάψει η Ένωση με τα δημόσια νοσοκομεία όταν υπουργός Υγείας ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Πληροφορίες του iw αναφέρουν ότι, ατύπως το εν λόγω ζήτημα έχει ήδη συζητηθεί μεταξύ στελεχών της Ένωσης και κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων. Μάλιστα δηλώνεται ότι ως θέμα έφθασε και σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας στο πλαίσιο επαφών που υπήρξαν με τον προκάτοχο του κ. Γεωργιάδη στο υπουργείο, κ. Ανδρέα Λυκουρέτζο.
Η προσέγγιση της ασφαλιστικής αγοράς –που σε αυτή τη φάση δεν έχει επίσημο χαρακτήρα- βασίζεται στο πρότυπο της Ολλανδίας, όπου η παροχή των βασικών υπηρεσιών υγείας γίνεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες και όχι από το κράτος. Οι ασφαλισμένοι υποχρεούνται στην καταβολή ασφαλίστρων και οι ασφαλιστικές έχουν την υποχρέωση της είσπραξης των ασφαλίστρων και της διαχείρισης των προγραμμάτων τους, στα οποία βέβαια είναι ενταγμένο το σύνολο των εργαζομένων της χώρας.

Όσο για το κράτος διατηρεί μόνο την ευθύνη για την παροχή ορισμένων συμπληρωματικών καλύψεων.
Παράγοντες της αγοράς σχολιάζοντας τους λόγους για τους οποίους δεν «έτρεξε» το «ΣΔΙΤ» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία, υποστηρίζουν ότι όσοι είναι ασφαλισμένοι σε ιδιωτικές εταιρείες δεν επιθυμούν να έχουν την παραμικρή σχέση με τα δημόσια νοσοκομεία, ακόμη κι αν πρόκειται να νοσηλευθούν –άνευ κόστους- σε πρώτη θέση κρατικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

Προσθέτουν δε ότι ο μόνος τρόπος να υπάρξουν συνέργιες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι να καθιερωθεί ένα σύστημα μέσω του οποίου οι ασφαλισμένοι θα μπορούν με χαμηλά τιμολόγια να νοσηλευτούν στον ιδιωτικό τομέα και αυτό το σύστημα προϋποθέτει δύο βασικές παραδοχές: Ότι οι ασφαλισμένοι θα καταβάλλουν στις ασφαλιστικές εταιρείες μέρος των εισφορών τις οποίες αποδίδουν σήμερα στα Ταμεία τους και ότι το καθεστώς θα είναι υποχρεωτικό για όλους τους εργαζόμενους.

Βέβαια λόγω του γεγονότος ότι δεν θα υφίσταται προασφαλιστικός έλεγχος για την ένταξη του κάθε ασφαλισμένου σε κάποιο πρόγραμμα, θα πρέπει, πέρα από τις αναγκαίες αναλογιστικές μελέτες να υπάρξουν και ειδικού τύπου αντασφαλίσεις.
Πηγή: www.insuranceworld.gr

Μην καθυστερείτε, ασφαλίστε την περιουσία σας!!

Μετά τον πρόσφατο σεισμό στην Κρήτη, μήπως ήρθε η ώρα να επανεξετάσετε το ενδεχόμενο ασφάλισης της κατοικίας σας; Κοστίζει πιο φθηνά απ’ όσο φαντάζεστε.

 Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία, τηλεφωνήστε μας και θα χαρούμε να σας εξυπηρετήσουμε.

Κρίσιμη η ασφάλιση συνεταίρων για την επιβίωση της επιχείρησης

Σε επιχειρήσεις με στενό ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπως οι ελληνικές, η διοίκηση και η ιδιοκτησία είναι συνήθως ταυτόσημες έννοιες. Οπότε μια απώλεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στη λειτουργία της επιχείρησης.

Case study
Ο κύριος Γεωργίου ήταν ένας εξαιρετικός επιχειρηματίας. Μαζί με τα δύο αδέλφια του κατείχαν μία από τις πιο αξιόλογες καθετοποιημένες μονάδες πώλησης και επισκευής γνωστής μάρκας αυτοκινήτων. Η μοίρα όμως έπαιξε πολύ άσχημο παιχνίδι στην οικογένεια. Ο ένας από τους αδελφούς σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα. Λίγο καιρό μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την επιχείρηση, όταν σε αυτή θέλησε να συμμετάσχει ενεργά η σύζυγος του θανόντος μαζί με τον καινούργιο της σύντροφο. Οι διαμάχες και οι έριδες οδήγησαν σύντομα την εταιρεία στο λουκέτο. Ο κύριος Γεωργίου και τα αδέλφια του ήταν άριστοι επιχειρηματίες, αλλά δεν είχαν προβλέψει κάτι που είχε πολύ μεγάλες πιθανότητες να συμβεί...

Ασφάλεια συνεταίρων: Η λύση για την επιβίωση της επιχείρησης
Ο αριθμός των συνεταιριστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, όλων των νομικών μορφών, είναι αξιοσημείωτα μεγάλος. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων οι συνέταιροι εργάζονται μαζί για την επίτευξη των στόχων της επιχείρησης. Μερικές φορές οι συνέταιροι είναι εικονικοί και έχουν χρησιμοποιηθεί για να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα, όπως φορολογική αποφυγή, κληρονομικές τακτοποιήσεις, ένταξη σε ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ. Στις πραγματικές όμως συνεταιριστικές επιχειρήσεις, οι εταίροι τους είναι αλληλοεξαρτώμενοι και το ποσοστό συνεισφοράς τους είναι απολύτως απαραίτητο για να επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Η δημιουργία μιας εταιρείας μεταξύ συνεταίρων εξυπηρετεί δύο βασικές σκοπιμότητες:
-Κοινούς επαγγελματικούς στόχους και οράματα
-Οικονομική και ψυχολογική αμοιβαιότητα
Οι επαγγελματικοί στόχοι και επιδιώξεις, τα οράματα και οι προσδοκίες, έχουν γίνει αποδεκτά από τους συνεταίρους, οι οποίοι αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια οικονομική οντότητα η οποία θα εισέλθει στον ανταγωνισμό με συγκεκριμένο σχεδιασμό, στόχους και στρατηγική. Οι ρόλοι είναι μοιρασμένοι και διακριτοί και η αλληλεπίδραση απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργικότητα του Οργανισμού. Οι προσλήψεις και οι απολύσεις συναποφασίζονται, η στρατηγική συνυπογράφεται και το brand name της επιχείρησης είναι προέκταση των προσώπων/προσωπικοτήτων που απαρτίζουν τον συνεταιρισμό.
Παράλληλα, δεν νοείται συνεταιρισμός χωρίς την αίσθηση της ασφάλειας που ποικιλοτρόπως δημιουργείται εξαιτίας αυτού. Η ασφάλεια αυτή προέρχεται κυρίως από την εμπιστοσύνη που απολαμβάνουν τα μέλη του μεταξύ τους και την οικονομική αλληλεξάρτηση. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα διακύβευε τα οικονομικά του συμφέροντα συνεργαζόμενος με κάποιον που δεν θα είχε την αμέριστη εμπιστοσύνη του. Συγχρόνως, η ψυχολογική αλληλεπίδραση που δημιουργείται και αναπτύσσεται μεταξύ των εταίρων διαχρονικά, ενισχύει τα θεμέλια του Οργανισμού, ενώ ταυτόχρονα κάνει πιο δυνατές και στέρεες τις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Ξαφνικά ένα πρωί…
Ξαφνικά, ένα πρωί, όλα τα ανωτέρω ανατρέπονται οριστικά. Τα οράματα, οι κοινές επιδιώξεις, η φιλία, η ομοιογένεια, τα σχέδια για το μέλλον, το αυριανό σημαντικό ραντεβού ακυρώνονται δια παντός. Ένα δυσάρεστο, αλλά αναπόφευκτο, χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης είναι και η θνητότητα. Δυστυχώς δεν εμφανίζεται πάντα την ώρα που «πρέπει». Καθένας έχει τα δικά του όρια και προδιαγραφές. Ο θάνατος όμως, εκτός από τις συναισθηματικές και ψυχολογικές του επιπτώσεις, αφήνει πίσω του τεράστια οικονομική «αιμορραγία», ενώ προβλήματα, που κανένας δεν είχε διανοηθεί μέχρι τώρα, εμφανίζονται. Η πιθανότητα να συμβεί απώλεια ενός συνεταίρου κατά τη διάρκεια του εργασιακού/παραγωγικού βίου είναι εξαιρετικά μεγάλη. Ο πίνακας 1 εμφανίζει τη στατιστική πιθανότητα απώλειας ενός στελέχους ως την ηλικία των 65 ετών. Αν υπάρχουν 2 συνέταιροι 35 ετών, η πιθανότητα θανάτου ενός εκ των 2 είναι 47%, ενώ αν είναι 3, η πιθανότητα είναι 61%. Δεν αποτελεί ατυχία λοιπόν αν συμβεί κάτι. Αποτελεί τύχη αν δε συμβεί!
Οι συνέπειες της απώλειας ενός συνεταίρου

Στο πραγματικό παράδειγμα που αναφέρουμε, η απώλεια του ενός αδελφού ήταν καθοριστική για το μέλλον της επιχείρησης. Το ψυχολογικό σοκ - μαζί με το επαγγελματικό κενό - σιγά σιγά περιορίστηκε. Αλλά τα χειρότερα μόλις άρχιζαν: Τα αδέλφια άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι εργάζονταν φορτωμένοι και με τις ευθύνες του αδελφού τους, ενώ τα κέρδη μοιράζονταν στα τρία. Οι τριγμοί εντάθηκαν όταν, μετά από μερικούς μήνες, η νόμιμη κληρονόμος του θανόντος αδελφού, η σύζυγός του, διεκδίκησε πολύ δυναμικά την είσοδό της στην επιχείρηση, μαζί μάλιστα με τον καινούριο της σύντροφο. Επακολούθησαν «ομηρικές» μάχες και διενέξεις ως τη φυσική αυτοκαταστροφή της εταιρείας ακριβώς 2 χρόνια μετά τον θάνατο του αδελφού…
 Οι συνέπειες από την απώλεια ενός συνεταίρου ή μετόχου πλήττουν: την ίδια την εταιρεία, τους επιζώντες ιδιοκτήτες και τους φυσικούς κληρονόμους του.
-Συνέπειες για την επιχείρηση
Σε επιχειρήσεις με στενό ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπως οι ελληνικές, η διοίκηση και η ιδιοκτησία είναι συνήθως ταυτόσημες έννοιες. Οπότε μια απώλεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στη λειτουργία της επιχείρησης. Το μέγεθος των συνεπειών εξαρτάται από το πόσο σημαντικό ήταν το πρόσωπο αυτό για την κερδοφορία της επιχείρησης. Επιπροσθέτως, θα προκληθούν νομοτελειακά διαφορές μεταξύ των επιζώντων συνεταίρων, των κληρονόμων και άλλων στελεχών, για την αναπλήρωση του κενού που προκλήθηκε.
-Συνέπειες για τους επιζώντες συνεταίρους
Οι επιζώντες συνέταιροι έχουν ξεκάθαρο συμφέρον να συνεχίσουν τη λειτουργία της επιχείρησης. Αυτό όμως μπορεί να έρθει σε σύγκρουση με τον εκτελεστή της διαθήκης ή τους κληρονόμους. Ο μεν θα βιάζεται να πληρώσει τους φόρους και τις δαπάνες τακτοποίησης της κληρονομιάς, οι δε θα πιέζονται για άμεσο εισόδημα, με αποτέλεσμα να ζητήσουν ρευστό από την επιχείρηση. Οι συνέταιροι όμως θα θέλουν να επανεπενδύσουν τυχόν κέρδη και να συνεχίσουν απρόσκοπτοι το έργο τους. Ασχέτως του αν οι κληρονόμοι και ο εκτελεστής δεν έχουν τη βούληση να βλάψουν την εταιρεία, εντούτοις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Η ζωή της επιχείρησης αρχίζει να γίνεται πολύ δύσκολη…

Ο αποθανών συνέταιρος μπορεί να είναι μέτοχος πλειοψηφίας ή μειοψηφίας.
Αν είναι μέτοχος πλειοψηφίας, ο εκτελεστής ή η οικογένεια που ελέγχει τώρα την εταιρεία, μπορεί να εκλέξει νέο διοικητικό συμβούλιο, να διορίσει νέα στελέχη και να αναδιοργανώσει την εταιρεία προς όφελος των κληρονόμων. Οι παλιοί συνέταιροι μειοψηφίας θα υποχρεωθούν είτε να ακολουθήσουν αυτές τις εντολές είτε να παραιτηθούν. Υπάρχει η πιθανότητα το νέο Δ.Σ. να αποφασίσει τη διανομή μερίσματος, ακόμα κι αν χρειαστεί αυτό να χρηματοδοτηθεί εν μέρει από μια μείωση αμοιβών των επιζώντων συνεταίρων.

Σε ένα άλλο σενάριο, οι κληρονόμοι μπορεί να θελήσουν να πουλήσουν τα μερίδιά τους στους επιζώντες. Αυτοί όμως θα έχουν μετρητά; Το τίμημα θα είναι δίκαιο; Αν οι κληρονόμοι στραφούν σε τρίτους για την πώληση των μεριδίων τους, αυτό θα ικανοποιήσει τους επιζώντες συνεταίρους;
Αν είναι μέτοχος μειοψηφίας, οι συνέταιροι που έχουν την πλειοψηφία θα συνεχίσουν να ελέγχουν την εταιρεία και οι δουλειές τους φαινομενικά δεν θα απειληθούν. Πρέπει όμως να εξετάσουμε σοβαρά κάποιες περιπτώσεις:

• Αν ο αποθανών συνέταιρος βρισκόταν τοποθετημένος σε κάποια θέση στρατηγικής σημασίας για την επιχείρηση, τότε η απώλεια των δεξιοτήτων του μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις για την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης, καθώς και στον κύκλο επιρροής που είχε στους πελάτες της.
• Από την άλλη πλευρά, οι κληρονόμοι του μειοψηφούντος μετόχου έχουν κάποια νόμιμα δικαιώματα, όπως δικαίωμα ψήφου στις συνελεύσεις, λήψη πληροφοριών σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία, τα πελατολόγια, τις στρατηγικές της επιχείρησης κ.λπ., και φυσικά το «δικαίωμα» να κάνουν δύσκολη τη ζωή των υπολοίπων εφόσον το θελήσουν.
• Η συμβατική σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ των συνεταίρων μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάστηκε από την πλειοψηφία, ασχέτως του αν αυτό έγινε με διαφορετική πρόθεση ή από κακή επιχειρηματική κρίση. Τα δικαστήρια φροντίζουν με ιδιαίτερη συμπόνια τούς μειοψηφούντες και τους κληρονόμους και τους προστατεύουν όπως κάθε αδύναμο πολίτη.
Συνέπειες για τους κληρονόμους
Η οικογένεια του θανόντος έχει αμεσότατη ανάγκη το εισόδημα που έφερνε ως τώρα στο σπίτι, για να καλυφθούν οι άμεσες υποχρεώσεις. Η εξάρτηση από αυτό το εισόδημα είναι δεδομένη. Οι δαπάνες εξαιτίας του θανάτου ίσως είναι ανυπόφορες. Η νέα κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, αφού τώρα οι κληρονόμοι θα υποστούν:
-Την απώλεια μισθού του θανόντος

-Την απώλεια μερισμάτων.
Οι επιζώντες συνέταιροι δεν έχουν καμία διάθεση να προσφέρουν μερίσματα σε τρίτους τη στιγμή που αυτοί κάνουν όλες τις δουλειές και αναλαμβάνουν τις ευθύνες της επιχείρησης Οι εταιρείες με στενό ιδιοκτησιακό καθεστώς πολύ σπάνια πληρώνουν μερίσματα, αφού οι μέτοχοι ψηφίζουν αυξήσεις μισθών στον εαυτό τους για την ιδιότητά τους σαν υπάλληλοι. Οπότε οι μετοχές που θα έχουν στην κατοχή τους οι κληρονόμοι δεν θα έχουν καμιά αξία εκτός αν μπορέσουν να τις πουλήσουν.
 Είναι ξεκάθαρο ότι ο θάνατος ενός συνεταίρου μπορεί να δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα ακόμα και για την ίδια την επιβίωση της επιχείρησης.
Οι λύσεις
Υπάρχουν μερικές διαθέσιμες λύσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν:
-Ρευστοποίηση της επιχείρησης
-Πώληση της εταιρείας εν λειτουργία
-Οι κληρονόμοι να γίνουν ενεργοί υπάλληλοι
-Οι κληρονόμοι να πουλήσουν το μερίδιό τους σε τρίτο
-Οι κληρονόμοι να πουλήσουν το μερίδιό τους στους επιζήσαντες συνεταίρους
Ρευστοποίηση της επιχείρησης
Σε μερικές περιπτώσεις είναι η καλύτερη επιλογή:
-Όταν ο αποθανών ήταν η μόνη πλουτοπαραγωγική πηγή εσόδων της επιχείρησης και οι ικανότητές του ήταν ο «ακρογωνιαίος λίθος» για τη λειτουργία της
-Όταν οι επιζώντες συνέταιροι δεν ενδιαφέρονται να αγοράσουν το μερίδιο του θανόντος
-Όταν δεν υπάρχει βιώσιμη διοίκηση από τους κληρονόμους
Πώληση της εταιρείας εν λειτουργία
Ίσως η πώληση της εταιρείας εν λειτουργία να αποφέρει ένα καλύτερο τίμημα για τους συνεταίρους και τους κληρονόμους από ό,τι η ρευστοποίηση. Όμως οι συνθήκες διαπραγμάτευσης δεν θα είναι ιδανικές. Ο ενδιαφερόμενος πιθανόν να είναι ανταγωνιστής, ο οποίος φυσικά θα θελήσει να εκμεταλλευτεί τη δύσκολη θέση στην οποία περιήλθε η επιχείρηση μετά τον θάνατο ενός συνεταίρου.
Οι κληρονόμοι γίνονται ενεργοί υπάλληλοι
Αυτή η επιλογή είναι ιδιαίτερα ελκυστική γι’ αυτούς που πιστεύουν ότι η εταιρεία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται στο μέλλον. Μπορεί η σύζυγος ή τα παιδιά του θανόντος να έχουν εξαιρετικό ταλέντο στη διοίκηση ή άλλα ιδιαίτερα προσόντα που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξή της. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Συνήθως οι κληρονόμοι είναι χωρίς εμπειρία και ανίκανοι να φέρουν εις πέρας δύσκολες και υπεύθυνες εργασίες. Αυτό προκαλεί δυσαρέσκεια στους υπόλοιπους συνεταίρους, οι οποίοι δουλεύουν για να πληρώνουν τους άλλους. Ακόμα χειρότερα, η ανθρώπινη «χημεία» που υπήρχε με τον θανόντα δεν μπορεί να ανακτηθεί με κανέναν τρόπο. Αν οι κληρονόμοι έχουν την πλειοψηφία, οι επιζώντες θα υποφέρουν και θα αναζητήσουν άλλες επαγγελματικές διεξόδους. Αν έχουν τη μειοψηφία, δεν θα έχουν μια πηγή εισοδήματος στην οποία θα μπορούν να βασιστούν, αφού θα εξαρτώνται από αποφάσεις στις οποίες δεν μπορούν να παρέμβουν.
Οι κληρονόμοι πουλούν το μερίδιο τους σε τρίτο
Οι κληρονόμοι, είτε γιατί αδυνατούν να συμμετάσχουν στην επιχείρηση είτε γιατί προβλέπουν το αδιέξοδο συμμετοχής σε μια συνεταιρική επιχείρηση είτε γιατί έχουν άμεση ανάγκη ρευστών, αποφασίζουν την πώληση των μεριδίων τους σε τρίτο. Προτεραιότητα έχουν οι επιζήσαντες συνέταιροι, οι οποίοι όμως μπορεί να αδυνατούν να πληρώσουν το τίμημα. Τότε θα στραφούν σε κάποιον ανταγωνιστή. Η τιμή πώλησης ασφαλώς δεν θα είναι η καλύτερη δυνατή. Το τίμημα μπορεί να είναι πολύ μικρό και η πληρωμή του να γίνει σε πολλές δόσεις. Οι επιζώντες εταίροι θα βρεθούν στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση είτε να ανεχθούν τη διοίκηση ενός ανταγωνιστή - αν είναι μειοψηφούντες - είτε τις αρνητικές επιρροές και την εκνευριστική στάση ενός συνεταίρου μειοψηφίας.
Οι κληρονόμοι πουλούν στους επιζώντες συνεταίρους
Όπως και με την πώληση σε τρίτους, ανακύπτουν και σε αυτήν την περίπτωση ορισμένα προβλήματα:
Το πρώτο πρόβλημα είναι η συμφωνία επί της τιμής. Η οικογένεια του απολεσθέντος ζητάει αποτίμηση της επιχείρησης σύμφωνα με το εισόδημα που λάμβανε από αυτήν, παραβλέποντας το γεγονός ότι αυτό το εισόδημα ήταν ο μισθός του εκλιπόντα. Έτσι οι επιζώντες δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν μια τέτοια συμφωνία. Οι επιζώντες, αν έχουν την πλειοψηφία, μπορούν αρνηθούν να πληρώσουν ακόμα και μια λογική τιμή, ενώ αν έχουν τη μειοψηφία, μπορεί να εξαναγκαστούν σε παραίτηση.
 Το δεύτερο πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση. Ακόμα και αν το τίμημα συμφωνηθεί, τα χρήματα πού θα βρεθούν; Ακόμα και αν η εταιρεία έχει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία, είναι πολύ δύσκολο αυτά να μετατραπούν σε χρήμα. Ακόμα και αν προέλθουν από δάνειο, αυτό θα γίνει ένα τεράστιο φορτίο στους επιζώντες, άκρως ανασταλτικό για την πρόοδο της επιχείρησης. Τέλος, ακόμα κι αν συμφωνηθεί πληρωμή των μεριδίων με δόσεις, τότε μπαίνουν και οι δύο εταίροι σε καθεστώς ομηρίας: οι μεν επιζώντες θα έχουν ένα τεράστιο οικονομικό φορτίο να υποφέρουν, κάτι που θα αφαιρέσει την «ιπποδύναμη» καθαρών σκέψεων για αποφάσεις ανάπτυξης της επιχείρησης, οι δε κληρονόμοι θα εξαρτώνται από τη μελλοντική επιτυχία της επιχείρησης και την ικανότητα των εναπομεινάντων συνεταίρων.
Η πιο καθαρή και «ξάστερη» λύση…
Το ιδανικό σενάριο περιγράφεται ως εξής:
• Ακριβώς την ώρα που θα χρειαστούν τα χρήματα, αυτά θα δημιουργηθούν ξαφνικά!
• Οι κληρονόμοι θα πάρουν μέχρι τελευταίου ευρώ τα χρήματα που δικαιούνται να πάρουν
• Οι επιζήσαντες συνεταίροι θα αποκτήσουν δωρεάν το ποσοστό του εκλιπόντος και θα ελέγχουν πλήρως την επιχείρηση από εδώ και στο εξής
• Η φορολογική επιβάρυνση θα είναι απειροελάχιστη
Αν αυτό ακούγεται σαν θαύμα ή μαγικό, είναι γιατί στην Ελλάδα υπάρχει πλήρης άγνοια των τεράστιων δυνατοτήτων που ανοίγονται από τη σωστή χρήση των ασφαλιστικών προγραμμάτων ζωής.

Η πιο καθαρή και «ξάστερη» λύση σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο αποτελεί η προσυμφωνημένη αγοραπωλησία εταιρικών μεριδίων μεταξύ συνεταίρων μέσω ασφαλιστηρίου συμβολαίου ζωής.

 Οι εταίροι, εν καιρώ ειρήνης, κάθονται σε ένα τραπέζι και, συζητώντας ήρεμα και λογικά, όπως αυτοί ξέρουν, αποτιμούν με δικά τους υποκειμενικά κριτήρια την αξία της επιχείρησής τους.

Σε αυτήν τη μεθοδολογία αποτίμησης περιλαμβάνονται στοιχεία που, από λίγο έως καθόλου, δεν θα τα περιλάμβανε στην αποτίμησή του οποιοσδήποτε υποψήφιος αγοραστής, όπως αέρας, φήμη, προοπτικές, επαγγελματικά μυστικά, λοιπά εν εξελίξει project. Η τιμή της επιχείρησης, με αυτήν τη μέθοδο αποτίμησης, είναι η τελειότερη. Όλοι συμφωνούν και συνυπογράφουν. Εν συνεχεία συνάπτουν από ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής με ασφαλισμένο κεφάλαιο το ποσό που αντιστοιχεί στην αξία του μεριδίου του καθενός. Εφόσον συμβεί ο θάνατος, τότε η ασφαλιστική εταιρεία πληρώνει το ασφαλισμένο κεφάλαιο στους δικαιούχους και αυτοί με τη σειρά τους έχουν την υποχρέωση να μεταβιβάσουν τα μερίδιά τους στους επιζήσαντες συνεταίρους.
Είναι τόσο απλό;
Θα ήταν απλούστατο, αν το Υπουργείο Οικονομικών αντιλαμβανόταν πόσο σπουδαία υπηρεσία θα προσέφερε στην οικονομία και στην κοινωνία, εξασφαλίζοντας την επιβίωση των επιχειρήσεων μετά τον θάνατο ενός φυσικού προσώπου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το φορολογικό αντικίνητρο: Τα ασφάλιστρα δεν εκπίπτουν από τις δαπάνες των επιχειρήσεων, ενώ το ασφάλισμα (η αποζημίωση λόγω θανάτου) θα θεωρηθεί έσοδο της επιχείρησης και θα αυξήσει τα κέρδη και, κατά συνέπεια, τη φορολόγησή της. Από την άλλη πλευρά, αν δικαιούχος του ασφαλίσματος θα είναι ο επιζών συνέταιρος, η φορολόγηση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Η δημιουργική απάντηση
Ο μόνος τρόπος να λυθεί αυτό το πρόβλημα είναι η οδός της δημιουργικής και νόμιμης φοροαποφυγής: Οι συνέταιροι, αφού αποφασίσουν σχετικά με το ποσό που αντιστοιχεί στον καθένα από την αξία της επιχείρησης, ασφαλίζονται ξεχωριστά για τα ποσά αυτά. Παράλληλα, μεταβιβάζουν τα μερίδιά τους στους συνεταίρους τους με συμβολαιογραφική πράξη «Δωρεά εξαιτίας θανάτου». Δικαιούχοι του ασφαλίσματος (αποζημίωση θανάτου) θα είναι οι κληρονόμοι πρώτου βαθμού συγγενείας (σύζυγος και παιδιά). Αυτό μπορεί να σημαίνει από μηδενική έως ελάχιστη φορολόγηση του ασφαλισμένου κεφαλαίου. Τα μερίδια του αποθανόντος μοιράζονται στους επιζώντες συνεταίρους. Η επιχείρηση συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτη και όλοι είναι ευτυχισμένοι. Οι συνέταιροι δεν θα έχουν κανέναν άλλο να ελέγχει τις κινήσεις τους, ενώ η οικογένεια του θανόντος έχει πάρει το ποσόν που είναι απολύτως δίκαιο, σύμφωνα με την τρέχουσα αποτίμηση της επιχείρησης.
Βεβαίως η αξία της επιχείρησης αλλάζει συνεχώς είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω. Είναι επιβεβλημένο λοιπόν να γίνεται μια δυναμική αποτίμηση σε κάθε περίοδο κατά την οποία οι συνθήκες μεταβάλλονται. Η αλλαγή των ασφαλισμένων κεφαλαίων είναι εύκολη, αρκεί να μην υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Το κόστος της ασφάλισης είναι εξαιρετικά χαμηλό: εξαρτάται από την ηλικία του ασφαλισμένου και τις περισσότερες φορές είναι λιγότερο από τους ετήσιους τόκους του κεφαλαίου που ασφαλίζεται.
Συμπερασματικά...
Η ασφάλεια μεταξύ συνεταίρων:
• Βοηθάει αυτούς που μένουν και την οικογένεια αυτού που φεύγει
• Απονέμει πλήρη δικαιοσύνη μεταξύ όλων των εμπλεκομένων
• Αποτρέπει φιλονικίες και οικογενειακά δράματα
• Παρέχει τα μετρητά που χρειάζονται ακριβώς τη στιγμή που πρέπει
• Εγγυάται τη συνέχιση της επιχείρησης, ταυτόχρονα με την εκπλήρωση των προσδοκιών των κληρονόμων
• Είναι εξαιρετικά φθηνή
• Δημιουργεί κλίμα ειρήνης, δικαιοσύνης και έλλειψης άγχους στην επιχείρηση και στις οικογένειες των συνεταίρων

Πίνακας 1















Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι
Την εφημερίδα μπορείτε να δείτε ηλεκτρονικά εδώ

Νέο ΔΣ για Σωματείο Ανεξάρτητων Ασφαλιστικών Διαμεσολαβούντων Μακεδονίας

Το νέο του Διοικητικό Συμβούλιο εξέλεξε το Σωματείο Ανεξάρτητων Ασφαλιστικών Διαμεσολαβούντων Μακεδονίας «Ο Άγιος Χριστόφορος» στις 2 Οκτωβρίου. Τα μέλη του νέου ΔΣ, το οποίο και θα ισχύει μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 2015 είναι:
Πρόεδρος: Καραπορναλίδης Ιωάννης
Αντιπρόεδρος: Ακουμιανάκης Δημήτριος
Γεν. Γραμματέας: Λιούλια Βαια
Ταμίας: Δελληγιανίδου Παρθένα
Μέλος: Δολούρας Στέριος 

Τα διπλά συμβόλαια και η ιστορία των παρασκηνίων

- Λαβράκι εντόπισαν οι έλεγχοι της ΤτΕ  λένε οι πληροφορίες  εστιάζοντας περισσότερο στην αγορά της διαμεσολάβησης.

- Κατά την αναζήτηση στοιχείων οικονομικών έπεσαν σε πανομοιότυπα συμβόλαια και φυσικά άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.

- Ίδιο πρόσωπο , ίδια στοιχεία , ίδια ασφάλιση σε δύο εκδόσεις.

- Επειδή όμως υπάρχει πάντα αίτιο και αιτιατό λέγεται ότι ανατρέχουν –οι ελεγκτές- λίγο πιο πίσω στην εκδίδουσα εταιρεία.

- Σταυροειδείς συναλλαγές ελέγχονται  και διογκώνεται η ανησυχία για την έκταση του φαινομένου και παραπέρα.

- Διότι μη ξεχνιόμαστε ότι και στο παρελθόν σε καμένο αυτοκίνητο είχαν βρει αριθμό ασφαλιστηρίου συμβολαίου που όμως δεν εμφανιζόταν τελικά πουθενά και δεν υπήρχε καταγεγραμμένος.

- Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και καθημερινά αφού για παράδειγμα η τροχαία «χτυπά» στην ηλεκτρονική βάση και βρίσκει οχήματα ασφαλισμένα.

- Στη συνέχεια όμως διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει ασφάλεια,  και οι φίλοι συνεργάτες και συγγενείς –που εμπλέκονται στη διαδικασία έκδοσης- τρέχουν  να ρυθμίσουν δια ζώσης της κατάσταση.

- Και όλα αυτά γνωστά και μεταφερόμενα με ψιθύρους..

- Απουσία της επίσημης ενημέρωσης και των ανοικτών συνομιλιών.

- Η ιστορία συνεχίζει να γράφεται στα παρασκήνια…
Πηγή: www.insuranceworld.gr