Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ασφάλιση σκαφών για να μη... «βυθιστείτε» στις ζημιές σας

Το καλοκαίρι έφθασε και μαζί με αυτό και οι υψηλές θερμοκρασίες, οι άδειες του καλοκαιριού, τα μπάνια, η ξεγνοιασιά, καθώς και οι βόλτες με τα σκάφη αναψυχής, για όσους βέβαια έχουν να τα αγοράσουν, να τα συντηρήσουν και να πληρώσουν τους προβλεπόμενους φόρους... μέρες που είναι!
Για να μη χρειαστεί όμως να πληρώσουν και τις ζημιές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σε περίπτωση ενός λανθασμένου χειρισμού, οι κάτοχοι των σκαφών αναψυχής καλό είναι να γνωρίζουν ότι ο νόμος τούς υποχρεώνει να είναι ασφαλισμένοι και ότι, από την πλευρά τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες προσφέρουν μια σειρά από ολοκληρωμένα πακέτα ασφάλισης, σε προσιτές πλέον τιμές.
Ας δούμε όμως τι πρέπει να γνωρίζει κάποιος για την ασφάλιση του σκάφους του. Οι απαντήσεις που δίνονται αμέσως μετά, σε δέκα βασικές ερωτήσεις, λύνουν κάθε απορία:
1. Είναι υποχρεωτική η ασφάλιση του σκάφους μου;
Εξαρτάται από το σκάφος. Βάσει των όσων προβλέπει η νομοθεσία υποχρεωτικά ασφαλίζονται τα σκάφη αναψυχής:
- Συνολικού μήκους άνω των 7 μέτρων.
- Τα ταχύπλοα με:
• εξωλέμβια μηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 30 Hp
• εσω/εξωλέμβια μηχανή ή εσωλέμβια βενζινομηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 40 Hp.
• εσωλέμβια πετρελαιομηχανή από 70 Hp
- Τα φουσκωτά με:
• εξωλέμβια μηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 15 Hp
• εσω/εξωλέμβια ή εσωλέμβια βενζινομηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 30 Hp
• εξωλέμβια πετρελαιομηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 50 Hp.
• Όσα φέρουν μηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 15 Hp και έχουν σύστημα πρόωσης με υδραυλική αντίδραση.
2. Για ποιους κινδύνους πρέπει να ασφαλιστώ;

Τρεις είναι οι βασικοί κίνδυνοι για τους οποίους απαιτείται ασφάλιση: Η πρόκληση σωματικών βλαβών με καλύψεις κεφαλαίου 300.000 ευρώ ανά ατύχημα, η πρόκληση υλικών ζημιών για 150.000 ευρώ ανά ατύχημα και η πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης για 90.000 ευρώ επίσης ανά ατύχημα.
3. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το ασφάλιστρο;

Οι κυριότερες παράμετροι που καθορίζουν το ασφάλιστρο είναι το μήκος του σκάφους και η ιπποδύναμη της μηχανής. Υπάρχουν όμως και δευτερεύουσες, όπως το υλικό του σκάφους, η ηλικία του, η εμπειρία του κυβερνήτη. Πάντως τα ασφάλιστρα είναι αρκετά προσιτά, αφού για ένα σκάφος μήκους 5 μέτρων, με μηχανή 100 ίππων, μπορούμε να πληρώσουμε ετήσιο ασφάλιστρο μικρότερο των 150 ευρώ.
4. Είμαι υποχρεωμένος να ασφαλίσω το σκάφος για ολόκληρο το έτος;
Όχι βέβαια, μπορεί κάποιος να ασφαλίσει το σκάφος του για μικρότερη διάρκεια όπως για ένα τρίμηνο, εξάμηνο, εννεάμηνο, ανάλογα με τη χρήση που κάνει. Προσοχή όμως το ασφάλιστρο δεν είναι ανάλογο της διάρκειας ασφάλισης, αλλά λίγο μεγαλύτερο, αφού η συνήθης περίοδος χρήσης των σκαφών είναι το καλοκαίρι. Έτσι ένα εξαμηνιαίο ασφάλιστρο μπορεί να είναι το 60% ή 70% του ετησίου και όχι το 50%, όπως έχουμε συνηθίσει σε άλλα ασφαλιστήρια συμβόλαια.
5. Αν χρησιμοποιώ το σκάφος για θαλάσσια σπορ, θα πρέπει να το δηλώσω;
Βεβαιότατα, αφού σε διαφορετική περίπτωση δεν θα καλυφθεί ένα ατύχημα που έγινε καθώς κάναμε σκι, μπανάνα και άλλα σχετικά θαλάσσια αθλήματα. Επιπλέον, η κάλυψη αυτή γίνεται με επασφάλιστρο, συνήθως της τάξης του 10%.
6. Μπορώ να ασφαλιστώ για μεγαλύτερα ποσά;

Υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αν και τα υποχρεωτικά όρια είναι αρκετά υψηλά. Η κάλυψη μεγαλύτερων ορίων απευθύνεται σε μεγαλύτερα σκάφη αναψυχής με αρκετά ισχυρές μηχανές.
7. Μπορώ να ασφαλίσω το σκάφος μου από άλλους κινδύνους;

Οι ασφαλιστικές εταιρείες δίνουν τη δυνατότητα να ασφαλιστεί το σκάφος για ένα πακέτο ασφαλιστικών κινδύνων. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις σημαντικότερες από αυτές, όπως είναι η κλοπή, η πυρκαγιά, η πρόσκρουση, η μερική αβαρία, τα σώστρα (έξοδα ρυμούλκησης), οι ζημίες κατά τη μεταφορά του σκάφους, η ολική αβαρία (βύθιση του σκάφους).
8. Τι επηρεάζει το ασφάλιστρο των συμπληρωματικών κινδύνων;
Σαφώς οι ασφαλιζόμενες αξίες. Αναφέρουμε ξεχωριστά την αξία του σκάφους, την αξία της μηχανής ή των μηχανών, καθώς και του λοιπού εξοπλισμού, που μπορεί να είναι μπαλόνια, GPS, βυθόμετρα κα άλλοι, ειδικού τύπου, εξοπλισμοί.
9. Υπάρχουν απαλλαγές σε αυτές τις καλύψεις;
Κάθε ασφαλιστική εταιρεία ορίζει κάποιο αρχικό ποσό απαλλαγής για κάθε ζημία την οποία θα κληθεί να καλύψει. Συνήθως είναι ποσά της τάξεως των 100 έως 200 ευρώ.
10. Υπάρχουν άλλες εξαιρέσεις ή ιδιαιτερότητες σε αυτές τις συμπληρωματικές καλύψεις;
Προσοχή απαιτείται στην κάλυψη της κλοπής. Η πλειονότητα των συμβολαίων αποζημιώνει την κλοπή μόνον όταν το σκάφος βρίσκεται σε φυλασσόμενο χώρο. Επίσης, κάθε εταιρεία αντιμετωπίζει ξεχωριστά την κάλυψη της πτώσης της μηχανής στη θάλασσα ή το «πόδι» της μηχανής. Ενημερωθείτε αναλυτικά για τους όρους που σας παρέχει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Τέλος, αξίζει τον κόπο να κάνετε έρευνα αγοράς κάθε χρόνο, αφού οι περισσότερες εταιρείες διαφοροποιούν τους όρους συμπληρωματικών καλύψεων και τα ασφάλιστρά τους. Εξάλλου, μην ξεχνάτε ότι ο «διαβασμένος» ασφαλισμένος πάντα εξασφαλίζει καλύτερες και οικονομικότερες καλύψεις.
 Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Ασφαλίστε τους κοινόχρηστους χώρους

Οι κοινόχρηστοι χώροι κάθε οικοδομής αποτελούν σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για όλους τους ιδιοκτήτες της οικοδομής, αλλά οι τελευταίοι συνήθως αδιαφορούν για την ασφάλισή τους. Συμπεριφέρονται σαν να είναι ξένη η περιουσία, σαν να είναι κάποιου άλλου και δεν αντιλαμβάνονται ότι σε περίπτωση ζημιάς, θα επιβαρυνθούν για την αποκατάστασή της. Επιπλέον, η προσωπική τους περιουσία, π.χ. το διαμέρισμά τους, χάνει μέρος της αξίας του, αν συμβεί ζημιά στους κοινόχρηστους χώρους και δεν αποκατασταθεί. Ανεξάρτητα από αυτά, σχεδόν σε όλους τους κανονισμούς κτιρίων, η ασφάλιση των κοινοχρήστων χώρων προβλέπεται ως υποχρεωτική για τον εκάστοτε διαχειριστή και, παρόλα αυτά, δεν ασφαλίζονται.
Τι περιλαμβάνεται στους κοινόχρηστους χώρους
Κάθε οικοδομή για την οποία υπάρχει «σύσταση οριζοντίων ιδιοκτησιών», είτε έχουμε κατοικίες είτε γραφεία είτε καταστήματα
στο ισόγειο, έχει και κοινόχρηστους χώρους, δηλαδή χώρους που ανήκουν σε όλους τους ιδιοκτήτες και τους οποίους όλοι χρησιμοποιούν. Τέτοιοι χώροι μπορεί να είναι η είσοδος του κτιρίου, τα κλιμακοστάσια, οι διάδρομοι, οι ανελκυστήρες, οι χώροι στάθμευσης και οι αποθήκες (αν δεν είναι ατομικές ιδιοκτησίες), το λεβηστοστάσιο και ο χώρος αποθήκευσης καυσίμων, τυχόν κτίσμα στην ταράτσα, τυχόν κτίσματα και εγκαταστάσεις στον περιβάλλοντα χώρο κ.λπ.
Φυσικά, πέρα από τους χώρους αυτούς, που εύκολα γίνεται κατανοητό ότι είναι «κοινόχρηστοι», ο κανονισμός της κάθε πολυκατοικίας διαφέρει και μπορεί να προβλέπει συγκεκριμένα οτιδήποτε άλλο περιλαμβάνεται, όπως για παράδειγμα η εξωτερική πρόσοψη της πολυκατοικίας και τα εξωτερικά κουφώματα, ο φέρων σκελετός της οικοδομής και πολλά άλλα. Εκτός από την οικοδομή υπάρχει βέβαια και η κοινόχρηστη κινητή περιουσία, όπως ο εξοπλισμός και τα μηχανήματα του λεβητοστασίου και των ανελκυστήρων, τα έπιπλα της εισόδου κ.λπ.
Τι ασφαλίζουμε στους κοινόχρηστους χώρους
Δύο είναι οι βασικές ασφαλιστικές ανάγκες για τους κοινόχρηστους χώρους, η ασφάλιση της περιουσίας (κτιρίου, εξοπλισμού και περιεχομένου) και η ασφάλιση της αστικής ευθύνης προς τρίτους.
1. Ασφάλιση περιουσίας
Επειδή η λεπτομερής καταγραφή όλων των τετραγωνικών των κοινοχρήστων χώρων της κάθε πολυκατοικίας είναι πράγματι δύσκολη, οι εταιρείες, με βάση την εμπειρία τους, θεωρούν ότι το εμβαδόν των κοινοχρήστων χώρων αποτελεί κατά μέσο όρο το
20% έως 25% του συνολικού εμβαδού του κτιρίου. Σε μια πολυκατοικία, δηλαδή, συνολικού εμβαδού 1.500 τ.μ., οι κοινόχρηστοι χώροι είναι περίπου 350 τ.μ.
Η σωστή ασφάλιση, όπως και στις κατοικίες και τα γραφεία, πρέπει να γίνεται στην κατασκευαστική τους αξία, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα παλαιότητας, υπασφάλισης κ.λπ. Βέβαια, το κόστος κατασκευής είναι πολύ μικρότερο από το αντίστοιχο των κατοικιών ή των γραφείων της ίδιας πολυκατοικίας και με σημερινές τιμές κυμαίνεται από 350 έως 450 ευρώ ανά τ.μ., ανάλογα με την ποιότητα της κατασκευής και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν.
Με το ασφαλιστήριο κοινοχρήστων χώρων μπορούμε να καλύψουμε σχεδόν το σύνολο των κινδύνων που καλύπτουμε και για
την οικοδομή της κατοικίας, με τις εξαιρέσεις και τις απαλλαγές που η κάθε εταιρεία αναφέρει στο ασφαλιστήριό της. Επίσης, πολλές εταιρείες διαχωρίζουν τους κινδύνους που αναλαμβάνουν ανάλογα και με την ηλικία της πολυκατοικίας. Για παράδειγμα, δεν δέχονται να ασφαλίσουν τους κινδύνους διάρρηξης σωληνώσεων ή πλημμύρας σε πολυκατοικίες άνω των 20 ετών. Επιπλέον, μπορούν να καλυφθούν η κεντρική δορυφορική κεραία, οι κεντρικές εγκαταστάσεις ηλιακού θερμοσίφωνα και άλλες εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν το σύνολο των ιδιοκτησιών του κτιρίου.
Το κόστος ασφάλισης εξαρτάται κυρίως από την ηλικία και την κατασκευή του κτιρίου, τη χρήση του (μόνο κατοικίες ή και γραφεία, καταστήματα κ.λπ.), τους καλυπτόμενους κινδύνους και τις απαλλαγές. Ενδεικτικά, μπορούμε να αναφέρουμε ότι, χωρίς την κάλυψη του σεισμού, για ένα πλήρες πρόγραμμα ασφάλισης των κοινοχρήστων χώρων μιας πολυκατοικίας δέκα ετών, το κόστος ασφάλισης κυμαίνεται περίπου στο 1 ευρώ ανά 1.000 ευρώ ασφαλιζομένου κεφαλαίου.
Κίνδυνοι που μπορούν να καλυφθούν με ένα ασφαλιστήριο κοινοχρήστων χώρων:
- Φωτιά, κεραυνός, έκρηξη
- Βραχυκύκλωμα
- Φωτιά από δάσος, συστάδες θάμνων κ.λπ.
- Σεισμός (ζημιές και φωτιά)
- Ζημιές από καπνό πυρκαγιάς
- Τρομοκρατικές ενέργειες
- Πολιτικοί κίνδυνοι και κακόβουλες ενέργειες
- Αποκομιδή συντριμμάτων, έξοδα κατεδάφισης
- Πρόσκρουση οχήματος, πτώση αεροσκαφών
- Διάρρηξη ή υπερχείλιση δεξαμενών ή σωληνώσεων ύδρευσης, θέρμανσης, κλιματισμού ή αποχέτευσης
- Έκρηξη λέβητα
- Θραύση κρυστάλλων και καθρεπτών
- Πλημμύρα, θύελλα, καταιγίδα
- Χιονόπτωση, χαλάζι, βάρος χιονιού
- Πτώση δένδρων, στύλων και καλωδίων
- Ζημιές στο κτίριο μετά από διάρρηξη
- Αστικές ευθύνες προς τρίτους από καλυπτόμενους κινδύνους
- Φωτιά ή ζημιές από σεισμό
- Νομική προστασία κ.λπ.

2. Ασφάλιση αστικής ευθύνης προς τρίτους Με την ασφάλιση αυτή καλύπτεται η αστική ευθύνη προς τρίτους,
για Σωματικές Βλάβες ή/και Υλικές Ζημίες, οι οποίες θα οφείλονται σε ατύχημα που θα συμβεί στους κοινόχρηστους χώρους
του κτιρίου ή θα προξενηθεί από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων των κοινοχρήστων χώρων, για το οποίο ατύχημα, σύμφωνα
με το νόμο, υπεύθυνος είναι ο διαχειριστής του κτιρίου.
Στην ασφάλιση αυτή (πέραν των επισκεπτών, των περαστικών κ.λπ.), συνήθως θεωρούνται τρίτοι και όλοι οι ένοικοι του κτιρίου,
είτε είναι ιδιοκτήτες είτε ενοικιαστές είτε μέλη των οικογενειών τους είτε άτομα που εργάζονται γι’ αυτούς, όχι όμως για ζημιές
που θα προξενήσει ο ένας στον άλλο. Αντίθετα, ο διαχειριστής και τα μέλη της οικογένειάς του δε θεωρούνται τρίτοι.
Η κάλυψη, ανάλογα με την πολιτική της κάθε εταιρείας, επεκτείνεται και μπορεί να καλύπτει επιπλέον:
- Σωματικές βλάβες από πυρκαγιά ή έκρηξη εντός των εγκαταστάσεων
- Ζημιές κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης του κτιρίου
- Ζημιές από τη λειτουργία των ανελκυστήρων
- Ζημιές από την πτώση μαρμάρων, σοβάδων ή αντικειμένων από την πρόσοψη του κτιρίου
- Σωματικές βλάβες από τη χρήση πισίνας ή άλλων αθλητικών εγκαταστάσεων που βρίσκονται στον κοινόχρηστο περιβάλλοντα χώρο
- Ζημιές σε σταθμευμένα οχήματα στο parking του κτιρίου κ.λπ.

Όπως σε κάθε άλλο ασφαλιστήριο συμβόλαιο, έτσι και στην ασφάλιση αστικής ευθύνης κοινοχρήστων χώρων υπάρχουν και
οι εξαιρέσεις, με βασικότερες τις υλικές ζημιές που προκαλούνται από αιτίες που καλύπτονται από το αντίστοιχο ασφαλιστήριο περιουσίας, δηλαδή ζημιές από πυρκαγιά, έκρηξη, βραχυκύκλωμα, θραύση σωληνώσεων κ.λπ. Επίσης, σε κάθε ζημιά, υπάρχει πάντα και ένα απαλλασσόμενο ποσό, συνήθως γύρω στα 150 ευρώ.
Τα προγράμματα ασφάλισης αστικής ευθύνης κοινοχρήστων χώρων έχουν την εξής μορφή (τα ανώτατα όρια ευθύνης είναι
ενδεικτικά, αλλά στην αγορά υπάρχουν προγράμματα με μικρότερα και με μεγαλύτερα όρια ευθύνης):
Το κόστος ασφάλισης εξαρτάται από τον αριθμό των κατοικιών ή των γραφείων του κάθε κτιρίου και από το ύψος των ασφαλιζομένων κεφαλαίων, δηλαδή τα ανώτατα όρια ευθύνης της ασφαλιστικής εταιρείας, ανάλογα με το κάθε πρόγραμμα ασφάλισης. Στο πιο πάνω παράδειγμα, το ετήσιο κόστος είναι γύρω
στα 120 ευρώ.
Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Εξασφαλίστε τα παιδιά σας από κάθε κίνδυνο

Οι άγνωστες συνθήκες που θα επικρατούν μετά από 15, 20 ή 25 χρόνια δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για τη στήριξη του κάθε παιδιού που θα έχει τότε ενηλικιωθεί και θα χρειάζεται υποστήριξη, είτε για την ολοκλήρωση των σπουδών του είτε για την έναρξη της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Παράλληλα, όμως, η θωράκιση του παιδιού απέναντι σε κάθε πρόβλημα υγείας που μπορεί να παρουσιαστεί, αποτελεί επιθυμία του κάθε γονιού, ο οποίος βλέπει το θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης να καταρρέει και τις υπηρεσίες υγείας να υποβαθμίζονται.
Πραγματική απάντηση στις ανησυχίες αυτές παρέχουν τα παιδικά προγράμματα που προσφέρει η ασφαλιστική αγορά. Με μικρό κόστος και ελάχιστες διαδικασίες ο κάθε γονιός ή ο κάθε στενός συγγενής ενός μικρού σήμερα παιδιού, μπορεί να το εξασφαλίσει και να του προσφέρει μια πρόσθετη σιγουριά μέχρι την ενηλικίωσή του. Τα προγράμματα αυτά απευθύνονται σε κάθε άτομο, από το πρώτο έτος της ζωής του μέχρι, συνήθως, την ηλικία των 15 ετών. Ασφαλιζόμενο είναι το ανήλικο παιδί που δεν έχει όμως τη δυνατότητα να προχωρήσει το ίδιο σε σύναψη οποιουδήποτε συμβολαίου και γι’ αυτό λήπτης της ασφάλισης (συμβαλλόμενος) είναι πάντοτε ο γονιός ή κάποιος στενός συγγενής (π.χ. παππούς, γιαγιά, θείος κ.λπ.).
Τα παιδικά προγράμματα υπάρχουν στην αγορά με πολλές ονομασίες, όπως προγράμματα σπουδών, επαγγελματικής αποκατάστασης, αποταμίευσης κ.λπ. Όλα όμως έχουν την ίδια φιλοσοφία και τον ίδιο τελικό σκοπό, τη δημιουργία ενός σημαντικού κεφαλαίου το οποίο θα επιτρέψει στους αυριανούς ενήλικες να το αξιοποιήσουν, όπως αυτοί θα κρίνουν, για την πραγματοποίηση των προτεραιοτήτων τους. Ένα βασικό χαρακτηριστικό των παιδικών προγραμμάτων είναι η εξασφάλιση του παιδιού και η συνέχιση του συμβολαίου μέχρι τη λήξη του, ακόμα και αν συμβεί κάτι στο συμβαλλόμενο. Συγκεκριμένα, τα ασφαλιστήρια αυτά συνοδεύονται από μια συμπληρωματική κάλυψη που στα υπόλοιπα αποταμιευτικά ή επενδυτικά συμβόλαια
είναι τελείως προαιρετική. Είναι η κάλυψη της απαλλαγής πληρωμής ασφαλίστρων (Α.Π.Α.) λόγω θανάτου ή μόνιμης ολικής ανικανότητας του συμβαλλόμενου, δηλαδή του γονιού. Με την κάλυψη αυτή εξασφαλίζεται το παιδί ότι, ακόμα και αν φύγει από τη ζωή ο γονιός ή πάθει μόνιμη ολική ανικανότητα για εργασία από ασθένεια ή ατύχημα, το συμβόλαιο θα συνεχίσει να ισχύει κανονικά μέχρι τη λήξη του, χωρίς να καταβάλλονται ασφάλιστρα και το παιδί θα εισπράξει κανονικά το ποσό που θα έχει δημιουργηθεί, σαν να είχαν καταβληθεί τα προβλεπόμενα ασφάλιστρα. Η κάλυψη αυτή είναι πολύ σημαντική γιατί ο γονιός γνωρίζει εξαρχής ότι το παιδί είναι εξασφαλισμένο ό,τι κι αν συμβεί στον ίδιο.
Είδη και διάρκεια παιδικών ασφαλιστηρίων
Τα παιδικά προγράμματα, όπως άλλωστε όλα τα αποταμιευτικά-επενδυτικά προγράμματα, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τα προγράμματα εγγυημένου επιτοκίου, δηλαδή τα προγράμματα που παρέχουν εγγυημένες αποδόσεις στη λήξη τους και τα προγράμματα unit linked, δηλαδή τα προγράμματα που στηρίζονται σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων και προσδοκούν
μεγαλύτερες αποδόσεις. Στην αγορά προσφέρονται από τις εταιρείες και οι δύο επιλογές ή συνδυασμός τους και είναι θέμα απόφασης, αλλά και ιδιοσυγκρασίας του κάθε γονιού, τι πρόγραμμα θα επιλέξει.
Είναι σαφές ότι όσο πιο μεγάλη διάρκεια έχει το συμβόλαιο τόσο μεγαλύτερο είναι το κεφάλαιο που θα εισπράξει το παιδί. Επειδή όμως τα περισσότερα παιδικά προγράμματα λήγουν κοντά στην ηλικία των 25 ετών, η ασφάλιση πρέπει να ξεκινάει σε όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία.

Πολλοί προνοητικοί γονείς ασφαλίζουν τα παιδιά τους από τον πρώτο χρόνο της ζωής τους ώστε να έχουν τις μεγαλύτερες δυνατές αποδόσεις.Στην αγορά προωθούνται και ισόβια προγράμματα που απευθύνονται σε ανήλικα άτομα, με λήπτη της ασφάλισης (συμβαλλόμενο) πάντοτε έναν ενήλικα συγγενή. Τα προγράμματα αυτά έχουν, συνήθως, ως κύριο αντικείμενο τις καλύψεις υγείας, ενώ το αποταμιευτικό-επενδυτικό μέρος υπάρχει σε δεύτερο επίπεδο, μέσω μιας ισόβιας ασφάλισης με συμμετοχή στα κέρδη.
Με τον τρόπο αυτό το παιδί αποκτά εξαρχής μια ισόβια νοσοκομειακή περίθαλψη με τις συγκεκριμένες καλύψεις και παροχές και όχι έμμεσα με σύναψη νέου συμβολαίου όταν λήξει το παιδικό του συμβόλαιο.

Εγγραφείτε για να λαμβάνετε δωρεάν την ηλεκτρονική έκδοση της ασφαλίζομαι

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

«Διαγράψτε» το... άγχος της πτώχευσης!

Η έννοια της αποπληρωμής των δανείων έχει έρθει στην επικαιρότητα λόγω της οικονομικής ύφεσης και της μείωσης των εισοδημάτων κάθε νοικοκυριού, που έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων του.
Εκτός όμως από τις περιπτώσεις της οικονομικής δυσπραγίας, υπάρχουν και άλλες πιο σημαντικές αιτίες που προϋπήρχαν της κρίσης και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά από αυτήν. Είναι οι περιπτώσεις θανάτου του δανειολήπτη και η αδυναμία των κληρονόμων του να αντεπεξέλθουν, πολύ περισσότερο αν κληρονόμοι είναι τα ανήλικα παιδιά του. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν και δυστυχώς θα μπλέξουν σε άσχημες δικαστικές περιπέτειες, με κίνδυνο να τα χάσουν όλα.
Όμως υπάρχει λύση, απλή, ξεκάθαρη και δεν στοιχίζει πολλά: Η ασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα είδη δανείων που εντάσσονται σε προγράμματα αποπληρωμής. Όλα τα δάνεια, στεγαστικά, επαγγελματικά, καταναλωτικά, προσωπικά, ακόμα και οι οφειλές στις πιστωτικές κάρτες, μπορούν να αποπληρωθούν, αν έχει φροντίσει σωστά ο δανειολήπτης. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος, η διαδικασία για την ασφάλιση.
Ποιοι κίνδυνοι καλύπτονται
Βασική κάλυψη είναι η αποπληρωμή των δανείων σε περίπτωση θανάτου του δανειολήπτη από ατύχημα ή ασθένεια, δηλαδή από οποιαδήποτε αιτία. Υπάρχουν βέβαια και συμβόλαια που καλύπτουν μόνο την περίπτωση του θανάτου λόγω ατυχήματος και γι’ αυτό χρειάζεται πάντοτε να δίνουμε μεγάλη προσοχή στους όρους του συμβολαίου. Επίσης ένα σωστό ασφαλιστήριο αποπληρωμής δανείων περιλαμβάνει και την κάλυψη της Μόνιμης Ολικής Ανικανότητας του ασφαλισμένου (του δανειολήπτη δηλαδή) προς εργασία, από ασθένεια ή ατύχημα. Αν δηλαδή ο ασφαλισμένος δεν απολέσει τη ζωή του, αλλά καταστεί μόνιμα και ολικά ανίκανος προς εργασία, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει τα δάνειά του, αφού δεν θα εργάζεται πλέον και δεν θα έχει εισόδημα. Και στην περίπτωση αυτή μέσω του ασφαλιστηρίου
μπορούν να εξοφληθούν τα δάνειά του.
Εναλλακτικοί τρόποι ασφάλισης
Υπάρχουν δύο τρόποι για την ασφάλιση ενός δανειολήπτη: το ατομικό συμβόλαιο και το ομαδικό συμβόλαιο. Συγκεκριμένα: Το ατομικό συμβόλαιο είναι, σχεδόν πάντα, πιο ακριβό από τα ομαδικά συμβόλαια, αλλά κάποιοι το προτιμούν γιατί το σχεδιάζουν όπως θέλουν, προσθέτουν επιπλέον εξασφαλίσεις για την οικογένειά τους και δεν μπλέκονται σε ευρύτερες ομάδες ασφαλισμένων. Υπάρχουν τα ατομικά ασφαλιστήρια «απλής ασφάλισης απώλειας ζωής» και τα ασφαλιστήρια «ασφάλισης απώλειας ζωής μειούμενου κεφαλαίου».
1. Με τα ασφαλιστήρια «απλής ασφάλισης απώλειας ζωής» συμφωνείται μεταξύ της εταιρείας και του ασφαλισμένου ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο (π.χ. 100.000 ευρώ), το οποίο θα καταβληθεί στους δικαιούχους που έχει ορίσει ο ασφαλισμένος, αν εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος (π.χ. για 15 χρόνια) απολέσει τη ζωή του. Το διάστημα αυτό συνήθως είναι εκείνο που εκτιμά ο ασφαλισμένος ότι θα εξακολουθεί να έχει οφειλές σε τράπεζες και κάρτες. Τα ασφάλιστρα εξαρτώνται από το ύψος του κεφαλαίου και από τη διάρκεια του συμβολαίου, σε σχέση με την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασφαλισμένου δανειολήπτη. Δικαιούχοι μπορεί να είναι ένα, δύο ή περισσότερα άτομα και κατά το ποσοστό που έχει ορίσει ο ίδιος ο ασφαλισμένος, τα οποία με την είσπραξη του ποσού (π.χ. τα παιδιά του) μπορούν να αποπληρώσουν τα υπόλοιπα των δανείων του ασφαλισμένου. Βέβαια, με το είδος αυτό του συμβολαίου, δεν υποχρεούνται να αποπληρώσουν τα δάνεια, αλλά μπορούν να χρησιμοποιήσουν με όποιον τρόπο θέλουν τα χρήματα που θα εισπράξουν, ανεξάρτητα από το σκοπό για τον οποίο ο ασφαλισμένος είχε συνάψει το συμβόλαιο. Η κάλυψη «απλή ασφάλιση απώλειας ζωής» μπορεί να μην είναι αυτόνομο συμβόλαιο, αλλά να προστεθεί ως συμπληρωματική κάλυψη σε ένα ευρύτερο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής που έχει ο ενδιαφερόμενος.
2. Με τα ασφαλιστήρια «ασφάλισης απώλειας ζωής μειούμενου κεφαλαίου» ισχύουν τα προαναφερόμενα, αλλά το ασφαλιζόμενο κεφάλαιο δεν παραμένει σταθερό για όλη τη διάρκεια (π.χ. των 15 ετών), αλλά κάθε χρόνο μειώνεται με προσυμφωνημένο ποσοστό, έτσι ώστε να συμβαδίζει με τη μείωση του δανείου, λόγω πληρωμής των δόσεων. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει την οικογένειά του από το εκάστοτε υπόλοιπο του συγκεκριμένου δανείου. Τα ασφάλιστρα του συμβολαίου αυτού εξαρτώνται και πάλι από τη διάρκεια του συμβολαίου, σε σχέση με την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασφαλισμένου, αλλά βέβαια είναι πολύ λιγότερα, σχεδόν τα μισά από ένα συμβόλαιο «απλής ασφάλισης απώλειας ζωής», αφού το ασφαλιζόμενο κεφάλαιο συνεχώς μειώνεται.
Τα ομαδικά συμβόλαια συνάπτονται από μια ασφαλιστική εταιρεία και την τράπεζα που έχει χορηγήσει το δάνειο. Στο συμβόλαιο αυτό εντάσσεται κάθε δανειολήπτης (που το επιθυμεί βέβαια) και ασφαλίζεται το αρχικό κεφάλαιο του δανείου και στη συνέχεια το εκάστοτε υπόλοιπο του δανείου του κάθε δανειολήπτη. Δικαιούχος είναι εξαρχής η τράπεζα, αν δηλαδή επέλθει ο θάνατος, η ασφαλιστική εταιρεία αποπληρώνει απευθείας το υπόλοιπο του δανείου στην τράπεζα, ενώ δεν υπάρχουν άλλοι δικαιούχοι (παιδιά, σύζυγος κ.λπ.).
Δεν υπάρχει ένα ομαδικό ασφαλιστικό πρόγραμμα με το οποίο κάποιος να μπορεί να καλύπτει όλα τα δάνειά του. Αντίθετα, το κάθε δάνειο και η κάθε πιστωτική κάρτα αντιμετωπίζονται χωριστά. Με τα συμβόλαια αυτά το περιουσιακό στοιχείο (π.χ. η κατοικία) κληρονομείται καθαρό από βάρη στους κληρονόμους. Με παρόμοιο τρόπο λειτουργούν και τα ομαδικά συμβόλαια που έχουν πολλές τράπεζες για τους κατόχους πιστωτικών καρτών ή για άλλα προσωπικά ή καταναλωτικά δάνεια για τα οποία δεν έχουν εγγραφεί προσημειώσεις ή υποθήκες σε ακίνητα.

Τα ασφάλιστρα των ομαδικών συμβολαίων ποικίλουν από τράπεζα σε τράπεζα. Μερικές τράπεζες έχουν (ή είχαν κατά το παρελθόν) ενσωματώσει τα ασφάλιστρα στο επιτόκιο των δανείων. Συνήθως όμως τα ασφάλιστρα είναι επιπρόσθετα και καταβάλλονται αν ο πελάτης αποδεχθεί τη συμμετοχή του σε ένα τέτοιο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Συνήθως όμως τα ομαδικά συμβόλαια είναι συγκριτικά φθηνότερα από τα ατομικά. Σε κάθε περίπτωση, είτε με ατομικό συμβόλαιο είτε με ομαδικό συμβόλαιο, οι καλύψεις αποπληρωμής δανείων προστατεύουν πραγματικά τους  δανειολήπτες και τις οικογένειές τους, μετά από ένα δυσάρεστο και αιφνίδιο γεγονός.


Εγγραφείτε για να λαμβάνετε δωρεάν την ηλεκτρονική έκδοση της ασφαλίζομαι

Κλιματικοί κίνδυνοι: Οι προσδοκίες της κοινής γνώμης για τις ασφαλιστικές

Οι κλιματικές αλλαγές επηρεάζουν ήδη τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που επιλέγουν οι καταναλωτές σύμφωνα με έρευνα από την Axa και την Ipsos

Οι κλιματικές αλλαγές τείνουν με την πάροδο των ετών να λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Οι «πρώτες» εκδηλώσεις του φαινομένου έχουν πλήξει εκατομμύρια ανθρώπους και έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες οικονομικές απώλειες. Οι συνθήκες όμως σήμερα έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν. Η διεθνής κοινή γνώμη συνειδητοποιεί το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών, που για ένα διάστημα υπήρξε πεδίο αντιπαράθεσης των επιστημόνων, και ζητά υπεύθυνη στάση από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Ζητά τη συνδρομή των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων και της ιδιωτικής ασφάλισης για να περιοριστεί το φαινόμενο και να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες που απορρέουν από αυτό. Μπροστά σε ένα κίνδυνο που μεγεθύνεται και απειλεί τη διεθνή κοινότητα η ασφαλιστική βιομηχανία οφείλει να τείνει ευήκοα ώτα και να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στην περιβαλλοντική προστασία.

Σε έρευνα που διεξήγαγε η Axa και η Ipsos σε  13.000 άτομα (από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ελβετία, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Τουρκία, την Ιαπωνία, το Χονγκ-Κονγκ, την Ινδονησία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό) για το κατά πόσο σε διεθνές επίπεδο έχουμε συνειδητοποιήσει το πρόβλημα της αλλαγής του κλίματος εξήγε ιδιαίτερα ενδιαφέροντα συμπεράσματα: α) η κλιματική αλλαγή αποτελεί πλέον πραγματικότητα για τη διεθνή κοινή γνώμη, β) εγείρει ανησυχία για τις επιπτώσεις στην οικονομική ζωή των ανθρώπων και γ) υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου και σε αυτές τις λύσεις οι ασφαλιστές θα παίξουν σημαντικό ρόλο. 
 Ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης
Οι κλιματικές αλλαγές επηρεάζουν ήδη τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που επιλέγουν οι καταναλωτές σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας. Το 17% των ανθρώπων που έλαβε μέρος στην έρευνα απάντησε ότι η κλιματική αλλαγή είναι σημαντική παράμετρος στη διαδικασία επιλογής ασφάλισης. Το 39% πιστεύει ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα επηρεάζει την ασφάλιση και το 31% θεωρεί ότι θα την επηρεάσει μακροπρόθεσμα. Μόνο το 12% πιστεύει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα επηρεάσει τις επιλογές τους ως προς την ιδιωτική ασφάλιση.
Αυτό που αποκαλύπτεται μέσω της έρευνας είναι ότι οι καταναλωτές περιμένουν και προσδοκούν από την παγκόσμια ασφαλιστική αγορά να συμβάλει στην αντιμετώπιση του φαινομένου όχι μόνο μέσω της προσφοράς προϊόντων αλλά και μέσω ενεργειών ή συνεργασιών με το δημόσιο τομέα. Οι ασφαλιστικές εταιρείες λοιπόν ανά το κόσμο  καλούνται να παίξουν καταλυτικό ρόλο και να εδραιώσουν στη συνείδηση του κόσμου ακόμα περισσότερο την αξία του θεσμού της ασφάλισης.
Η μελέτη δείχνει ότι το 61% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να εργάζονται για τη μείωση των κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα. Το ποσοστό μάλιστα αυτό είναι ακόμη υψηλότερο στο Χονγκ Κονγκ (78%), την Τουρκία (69%) και την Ιταλία (65%). Επίσης το 57% των συμμετεχόντων στην έρευνα πιστεύει, ότι η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να προσαρμοστούν στις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος. Αυτή η πεποίθηση είναι πιο διαδεδομένη σε χώρες, που εμφανίζεται μεγαλύτερο ποσοστό φόβου σε σχέση με το φαινόμενο, όπως
στην Τουρκία (75%), στο Μεξικό (71%) και στην Ινδονησία (67%). Το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως με την παροχή συγκεκριμένων ασφαλιστικών προϊόντων αλλά και την οικοδόμηση συνεργασιών και «συμμαχιών» με το δημόσιο τομέα.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα ποιες είναι οι κύριες ενέργειες που πρέπει να κάνουν οι ασφαλιστικές:
• Το 22% των ανθρώπων που μετείχαν στην έρευνα περιμένει από τις εταιρείες να αναπτύξουν νέα ασφαλιστικά προϊόντα τα οποία θα ενθαρρύνουν οικολογικές και φιλικές προς το περιβάλλον συμπεριφορές
• Το 20% πιστεύει ότι οι εταιρείες πρέπει να συνεργαστούν με εθνικές και τοπικές αρχές για να μειώσουν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος
• Το 17% θεωρεί ότι πρέπει να χρηματοδοτήσουν επιστημονικές έρευνες για το φαινόμενο
• Το 17% ότι πιστεύει ότι πρέπει να συμβάλλουν στην ενίσχυση της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης σε περιοχές υψηλού κινδύνου
• Το 13% αναφέρει ότι πρέπει να ενημερώσουν τον κόσμο για τους κινδύνους
• Το 10% πιστεύει ότι πρέπει να ανταλλάξουν με άλλους φορείς πληροφορίες για το πως πρέπει να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή.
Η κοινή γνώμη γνωρίζει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής

Αν και οι κλιματικές αλλαγές την τελευταία δεκαετία πυροδότησαν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των επιστημόνων για το αν αποτελούν πραγματικό γεγονός και απειλή για την ανθρωπότητα και το οικοσύστημα ή απλώς υπερβολικές αιτιάσεις, η κοινή γνώμη σήμερα φαίνεται ενημερωμένη και ευαισθητοποιημένη απέναντι στο φαινόμενο αυτό. Σχεδόν 9 στους 10 συμμετέχοντες στην έρευνα της Axa  «Ατομικές απόψεις για τους κλιματικούς κινδύνους» δηλώνουν ότι το κλίμα του πλανήτη έχει υποστεί μεταβολές τα τελευταία είκοσι χρόνια. Σε ποσοστό μάλιστα 95% οι ερωτηθέντες από το Μεξικό, το Χονγκ Κονγκ, την Ινδονησία και την Τουρκία δηλώνουν ότι είναι πεπεισμένοι ότι «υφίσταται κλιματική αλλαγή», ενώ σε μικρότερο βαθμό, περίπου 72%, είναι πεπεισμένοι οι Αμερικανοί.
Τρεις στους τέσσερις πολίτες που πήραν μέρος στην έρευνα πιστεύουν ότι οι κλιματικές αλλαγές είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένες. Την πεποίθηση αυτή έχουν σε μεγαλύτερο ποσοστό άνθρωποι που κατοικούν σε περιοχές οι οποίες πλήττονται συχνά από ακραία φυσικά φαινόμενα. Ωστόσο ακόμα και σε περιοχές που υπάρχει η άποψη ότι οι κλιματικές αλλαγές δεν έχουν αποδειχθεί επιστημονικά τα ποσοστά των «σκεπτικιστών» (42% στην Ιαπωνία, 37% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 35% στις ΗΠΑ) αποτελούν μειοψηφία.

Ανησυχία για τις επιπτώσεις
Ένα από τα βασικότερα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι οι κλιματικές αλλαγές εκδηλώνονται κυρίως μέσω του φαινομένου υπερθέρμανσης του πλανήτη. Όπως δηλώνει το 89% η πρώτη συνέπεια από τις μεταβολές που συντελούνται στις κλιματικές συνθήκες είναι η άνοδος της θερμοκρασίας της γης. Την άποψη αυτή εξέφρασαν σε μεγάλο ποσοστό οι Ινδονήσιοι (78%), οι Μεξικανοί (69%), οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ (63%)  και οι Τούρκοι (59%). Απόλυτα βέβαιοι είναι επίσης το 61% των Ισπανών και το 58% των Ιταλών, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά στη Βόρεια Ευρώπη είναι 33% στους Βρετανούς,  34% στους Βέλγους και 36% στους Γάλλους.

Οι άνθρωποι βλέπουν επίσης μια ισχυρή σχέση μεταξύ της κλιματικής

αλλαγής και της μεγαλύτερης συχνότητας στην εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 89% αναφέρει ότι η μεταβολές στο κλίμα προκαλούν πλημμύρες, το 88% ξηρασίες και το 83% κυκλώνες. Επίσης, συνδέουν την κλιματική αλλαγή με αλλαγές στη χλωρίδα και την πανίδα, αναφέροντας κυρίως τις αλλαγές στη βλάστηση (85%) και την εξαφάνιση ορισμένων ζωικών ειδών (81%).

Εκτός από την επίδραση στο οικοσύστημα, η μεγάλη  πλειονότητα των ερωτηθέντων αναμένει ότι η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον  οδηγεί σε  σοβαρά προβλήματα υγείας και κοινωνικά προβλήματα: το 77% αναφέρει ότι φοβάται πως θα υπάρξουν συγκρούσεις για την πρόσβαση στην τροφή ή το νερό, το 64% ανησυχεί για την εξάπλωση μεταδοτικών νόσων και το 60% αναμένει αύξηση της μετανάστευσης.
Αντιμετώπιση του φαινομένου με συλλογικότητα
Το κύριο πεδίο διαμάχης των επιστημόνων στο παρελθόν ήταν το κατά πόσο η ανθρώπινη και η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων του πλανήτη. Από τη έρευνα προκύπτει καταρχήν ότι 9 στους δέκα πιστεύουν ότι ο άνθρωπος ευθύνεται  για τις φυσικές καταστροφές που συντελούνται, πεποίθηση που είναι περισσότερο εμφανής σε περιοχές που βιώνουν συχνά βίαια φυσικά φαινόμενα.
Συγκεκριμένα ερωτηθέντες από το Χονγκ Κονγκ (94%), την Ινδονησία (93%) και το Μεξικό (92%) δηλώνουν με απόλυτη βεβαιότητα ότι η επιχειρηματική δραστηριότητα και η περιβαλλοντική μόλυνση ευθύνονται για τις κλιματικές αλλαγές. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις ευρωπαϊκές χώρες η Γερμανία είναι το μόνο κράτος που εμφανίζει τόσο υψηλό ποσοστό σε αυτό το ερώτημα (87%). Υπάρχουν όμως και χώρες όπως οι ΗΠΑ, όπου το 42% θεωρεί ότι η κλιματική αλλαγή είναι απόρροια φυσικών φαινομένων. Το αντίστοιχο ποσοστό στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 34%.
Στην κορυφή της λίστας με τους υπαίτιους των αλλαγών στο κλίμα είναι οι ανεπτυγμένες χώρες, οι εταιρείες ενέργειας και οι κατασκευαστικές εταιρείες.  Ιδιαίτερα τα ποσοστά έχουν ως εξής:
• Αναπτυγμένες χώρες  (91%)
• Εταιρείες ενέργειας (91%)
• Κατασκευαστικές εταιρείες (88%)
• Αναδυόμενες οικονομίες (85%)
• Η κυβέρνηση (85%)
Οι ερωτηθέντες ωστόσο δεν αποκλείουν και τον εαυτό τους καθώς το 72% θεωρεί ότι οι απλοί πολίτες, είναι και αυτοί υπεύθυνοι σε ένα βαθμό. Είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων (88%) πιστεύει πως το ζήτημα των κλιματικών αλλαγών μπορεί να αντιμετωπιστεί με καινοτόμες λύσεις και συλλογικότητα. Αυτή η αισιόδοξη στάση για την εξεύρεση λύσεων για την κλιματική αλλαγή επικρατεί και στις τρεις ηπείρους (89% των  Ευρωπαίων, το 78% των Αμερικανών και το 84% των Ασιατών).Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι οι περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο είναι και αυτές που έχουν περισσότερο θετική στάση: στο Μεξικό το 98% και στην Ινδονησία το 97% των ανθρώπων που έλαβαν μέρος στην έρευνα θεωρούν ότι λύσεις υπάρχουν, αν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς λειτουργήσουν συλλογικά.