Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις συμφωνίες ασφαλιστικών εταιρειών και συνεργείων

Μία ενδιαφέρουσα απόφαση για τις συμφωνέις συνεργείων με ασφαλιστικές εταιρείες εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εδικότερα η απόφαση έχει ως εξής:


Στην υπόθεση C 32/11 με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, την οποία υπέβαλε το Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (Ουγγαρία) με απόφαση της 13ης Οκτωβρίου 2010, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 21 Ιανουαρίου 2011, στο πλαίσιο της δίκης
Allianz Hungária Biztosító Zrt., Generali-Providencia Biztosító Zrt., Gépjármű Márkakereskedők Országos Szövetsége, Magyar Peugeot Márkakereskedők Biztosítási Alkusz Kft, Paragon-Alkusz Zrt., κατά νόμον διάδοχος του Magyar Opelkereskedők Bróker Kft κατά Gazdasági Versenyhivatal,
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα), συγκείμενο από τους A. Tizzano, πρόεδρο τμήματος, M. Ilešič (εισηγητή), A. Borg Barthet, M. Safjan και M. Berger, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: P. Cruz Villalón γραμματέας: C. Strömholm, υπάλληλος διοικήσεως, έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 7ης Ιουνίου 2012, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:
–        η Allianz Hungária Biztosító Zrt., εκπροσωπούμενη από τους Z. Hegymegi-Barakonyi και P. Vörös, ügyvédek,
–        η Generali-Providencia Biztosító Zrt., εκπροσωπούμενη από τους G. Fejes και L. Scheuer-Szabó, ügyvédek,
–        η Ουγγρική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον M. Z. Fehrér και τις K. Szíjjártó και K. Molnár,
–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους V. Bottka, L. Malferrari και M. Kellerbauer,
–        η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ, εκπροσωπούμενη από τους X. Lewis και M. Schneider,
αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 25ης Οκτωβρίου 2012, εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.
2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ των εταιριών Allianz Hungária Biztosító Zrt. (στο εξής: Allianz), Generali-Providencia Biztosító Zrt. (στο εξής: Generali), Magyar Peugeot Márkakereskedők Biztosítási Alkusz Kft (στο εξής: Peugeot Márkakereskedők) και Paragon-Alkusz Zrt., νόμιμος διάδοχος της Magyar Opelkereskedők Bróker Kft, (στο εξής: Opelkereskedők) και της ενώσεως Gépjármű Márkakereskedők Országos Szövetsége (στο εξής: GÉMOSZ), αφενός, και της Gazdasági Versenyhivatal (αρμόδιας για τον ανταγωνισμό υπηρεσίας, στο εξής: GVH), αφετέρου, με αντικείμενο απόφαση της τελευταίας περί επιβολής προστίμων στις εν λόγω επιχειρήσεις καθώς και στην Porsche Biztosítási Alkusz Kft (στο εξής: Porsche Biztosítási) επειδή συνήψαν σειρά συμφωνιών με αντίθετους προς τον ανταγωνισμό σκοπούς (στο εξής: επίδικη απόφαση).
Το νομικό πλαίσιο
Η ουγγρική νομοθεσία
3    Το προοίμιο του νόμου αριθ. LVII. του 1996, για την απαγόρευση των αθέμιτων ή περιοριστικών του ανταγωνισμού εμπορικών πρακτικών (A tisztességtelen piaci magatartás és a versenykorlátozás tilalmáról szóló 1996. évi LVII. Törvény, στο εξής: Tpvt), ορίζει τα εξής:
«Το δημόσιο συμφέρον για τη διατήρηση του ανταγωνισμού στην αγορά που εξυπηρετεί την οικονομική αποτελεσματικότητα και την κοινωνική ανάπτυξη, καθώς και το συμφέρον των καταναλωτών και των επιχειρήσεων που τηρούν τις επιταγές περί της νομιμότητας των εμπορικών συναλλαγών καθιστούν αναγκαία την εκ μέρους του κράτους διασφάλιση του υγιούς και ελεύθερου οικονομικού ανταγωνισμού μέσω νομοθετικής ρυθμίσεως. Αυτό απαιτεί τη θέσπιση κανόνων στον τομέα του δικαίου του ανταγωνισμού απαγορευόντων το μεν τις αντίθετες προς τις επιταγές περί θεμιτού ανταγωνισμού πρακτικές της αγοράς ή περιοριστικές του οικονομικού ανταγωνισμού, αποτρεπτικών το δε των επιζήμιων για τον ανταγωνισμό συγκεντρώσεων επιχειρήσεων, με παράλληλη μέριμνα για την τήρηση των απαιτούμενων οργανωτικών και διαδικαστικών προϋποθέσεων. Για την υλοποίηση των στόχων αυτών, το Κοινοβούλιο –λαμβάνοντας υπόψη την απαίτηση προσεγγίσεως των κανονιστικών ρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των παραδοσιακών καταβολών του ουγγρικού νόμου περί ανταγωνισμού– εκδίδει τον ακόλουθο νόμο [...]».
4        Ο Tpvt ορίζει στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 11, με τίτλο «Απαγόρευση συμφωνιών που περιορίζουν τον ανταγωνισμό», τα εξής:
«1.      Απαγορεύονται όλες οι συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων, κάθε εναρμονισμένη πρακτική και όλες οι αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων, οργανισμών δημοσίου δικαίου, ενώσεων και άλλων παρομοίων οργανισμών […], που έχουν ως αντικείμενο ή που έχουν ή μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού. Δεν καλύπτονται από τον ορισμό αυτόν οι συμφωνίες που συνήφθησαν μεταξύ επιχειρήσεων που δεν είναι ανεξάρτητες οι μεν από τις δε.
2.       Η απαγόρευση εφαρμόζεται ειδικότερα:
a)      στον άμεσο ή έμμεσο καθορισμό των τιμών αγοράς ή πωλήσεως ή άλλων όρων συναλλαγής•
b)      στον περιορισμό ή στον έλεγχο της παραγωγής, της διανομής, της τεχνολογικής αναπτύξεως ή των επενδύσεων•
c)      στην κατανομή των αγορών εφοδιασμού, στον περιορισμό της επιλογής εφοδιασμού και στον αποκλεισμό ορισμένων καταναλωτών για την αγορά ορισμένων προϊόντων•
d)      στη διαίρεση των αγορών, στον αποκλεισμό της πωλήσεως ή στον περιορισμό της επιλογής των τρόπων πωλήσεως•
[καταργήθηκε]
f)      στην παρεμπόδιση της εισόδου στην αγορά•
g)      στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, επί ίσης αξίας ή ιδίας φύσεως πράξεων, υφίσταται διάκριση μεταξύ των συμβαλλομένων, ιδίως κατά την εφαρμογή των τιμών, των προθεσμιών πληρωμής, των όρων ή των μεθόδων πωλήσεως ή αγοράς, με αποτέλεσμα ορισμένοι συμβαλλόμενοι να περιάγονται σε μειονεκτική θέση από απόψεως ανταγωνισμού
h)      στην εξάρτηση της συνάψεως της συμβάσεως από την αποδοχή υποχρεώσεων που εκ φύσεως ή σύμφωνα με τις εμπορικές συνήθειες δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο των συμβάσεων αυτών.»
5        Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Tpvt, το προτεινόμενο γράμμα του εν λόγω άρθρου 11 υπαγορεύθηκε από τις ακόλουθες εκτιμήσεις:
«Οι σημαντικότερες και με τις σπουδαιότητες οικονομικές επιπτώσεις αλλαγές αναμένονται στον τομέα του δικαίου των συμπράξεων. Κύριος λόγος των αλλαγών είναι η εναρμόνιση του δικαίου. […] Το άρθρο 85 της Συνθήκης ΕΟΚ διατυπώνει γενική απαγόρευση των συμπράξεων και απαγορεύει τόσο τις οριζόντιες όσο και τις κάθετες συμπράξεις. […] Στον τομέα των συμπράξεων, η προτεινόμενη διατύπωση επικυρώνει την αρχή της απαγορεύσεως –όπως ακριβώς ο νόμος για τις κεφαλαιαγορές και το άρθρο 85 της Συνθήκης ΕΟΚ. Αυτό σημαίνει ότι η ρύθμιση θέτει την αρχή της γενικής απαγορεύσεως των συμπράξεων και συνδέει με αυτήν το καθεστώς των εξαιρέσεων και αποκλίσεων. […] Το προτεινόμενο γράμμα του άρθρου 11, παράγραφος 1, δεν απαγορεύει απλώς, όπως ακριβώς ο νόμος για τις κεφαλαιαγορές, οτιδήποτε περιορίζει ή αποκλείει (εμποδίζει) τον ανταγωνισμό, αλλ’ επίσης, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 85 της Συνθήκης ΕΟΚ, οτιδήποτε νοθεύει τον ανταγωνισμό. […] Εκτός της γενικής απαγορεύσεως των συμπράξεων, το προτεινόμενο γράμμα της διατάξεως –εμπνεόμενο από τη ρυθμιστική λύση που εφαρμόζεται στο πλαίσιο του νόμου για τις κεφαλαιαγορές και του άρθρου 85, της Συνθήκης ΕΟΚ– παραθέτει μη εξαντλητικό κατάλογο τυπικών περιπτώσεων περιοριστικών του ανταγωνισμού συμφωνιών. Η απαρίθμηση αυτή είναι ευρύτερη από εκείνη που περιλαμβάνεται στον νόμο για τις κεφαλαιαγορές και προσεγγίζει τα απαριθμούμενα στο άρθρο 85, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΟΚ είδη συμπράξεων.»
Η διαφορά της κύριας δίκης και το προδικαστικό ερώτημα
6        Οι ουγγρικές ασφαλιστικές εταιρίες, και ειδικότερα η Allianz και η Generali, συνάπτουν συμφωνία άπαξ του έτους με τα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων σχετικά με τους όρους και τις τιμές που εφαρμόζονται για τις υπηρεσίες επισκευής και καλείται να καταβάλει ο ασφαλιστής σε περίπτωση ατυχήματος ασφαλισμένων οχημάτων. Τα συνεργεία αυτά μπορούν, υπό την έννοια αυτή, να προβαίνουν απευθείας στις επισκευές σύμφωνα με τους όρους και τις τιμές που έχουν συμφωνηθεί με τον ασφαλιστή.
7        Από τα τέλη του 2002, πολλές αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, οι οποίες λειτουργούν επίσης ως συνεργεία επισκευής, ανέθεσαν στη GÉMOSZ, εθνική ένωση επίσημων αντιπροσώπων αυτοκινήτων συγκεκριμένης μάρκας, να διαπραγματεύεται επ’ ονόματί τους με τις ασφαλιστικές εταιρίες σε ετήσια βάση συμφωνίες πλαίσια σχετικά με την ωριαία αμοιβή που πρέπει να καταβάλλεται για την επισκευή αυτοκινήτων που έχουν υποστεί ζημίες λόγω ατυχήματος.
8        Οι εν λόγω αντιπροσωπείες συνδέονται διττώς με τις ασφαλιστικές εταιρίες. Αφενός, επιδιορθώνουν, σε περίπτωση ζημιών λόγω ατυχήματος, τα ασφαλισμένα για λογαριασμό των ασφαλιστικών εταιριών αυτοκίνητα και, αφετέρου, παρεμβαίνουν ως διαμεσολαβητές των τελευταίων, προσφέροντας, υπό την ιδιότητα του εντολοδόχου των δικών τους μεσιτών ασφαλίσεων ή των συνεργαζομένων με αυτές μεσιτών ασφαλίσεων, ασφάλειες αυτοκινήτων στους πελάτες τους με την ευκαιρία της πωλήσεως ή της επισκευής οχημάτων.
9        Κατά τη διάρκεια των ετών 2004 και 2005, συμφωνίες-πλαίσια συνήφθησαν μεταξύ της GÉMOSZ και της Allianz. Ακολούθως, η τελευταία συνήψε με τις εν λόγω αντιπροσωπείες, βάσει των συμφωνιών-πλαισίων, ατομικές συμφωνίες. Οι τελευταίες αυτές συμφωνίες προέβλεπαν ότι οι αντιπρόσωποι θα λάμβαναν για την επισκευή οχημάτων που υπέστησαν ζημίες λόγω ατυχήματος αυξημένη τιμή σε περίπτωση που τα ασφαλιστήρια αυτοκινήτων οχημάτων της Allianz στοιχούσαν σε ορισμένο ποσοστό των πωληθέντων από τον εμπορικό αντιπρόσωπο ασφαλιστηρίων.
10      Κατά το χρονικό αυτό διάστημα, η Generali δεν συνήψε συμφωνίες πλαίσια με τη GÉMOSZ αλλά ατομικές συμφωνίες με τους εν λόγω εμπορικούς αντιπροσώπους. Οι συμφωνίες αυτές δεν περιείχαν μεν γραπτή ρήτρα περί αυξήσεως των τιμών, όπως αυτές που περιελάμβαναν οι συμφωνίες της Allianz, όμως η GVH διαπίστωσε ότι η Generali εφάρμοζε στην πράξη ανάλογα εμπορικά κίνητρα.
11      Με την επίδικη απόφασή της, η GVH διαπίστωσε ότι οι εν λόγω συμφωνίες, καθώς και άλλες συμφωνίες που συνήψαν οι πέντε προσφεύγουσες της κύριας δίκης και η Porsche Biztosítási, ήσαν ασυμβίβαστες με το άρθρο 11 του Tpvt. Οι συμφωνίες αυτές μπορούν να ταξινομηθούν ως εξής:
–        οριζόντιες συμφωνίες αποτελούμενες από τρεις αποφάσεις της GÉMOSZ κατά την καλύπτουσα τα έτη 2003 έως και 2005 χρονική περίοδο, αποφάσεις που καθόριζαν τις «συνιστώμενες τιμές» στους εμπορικούς αντιπροσώπους αυτοκινήτων συγκεκριμένης μάρκας για την επισκευή οχημάτων και ισχύουσες για τους ασφαλιστές•
–        συμφωνίες-πλαίσια που συνήφθησαν κατά τη διάρκεια των ετών 2004 και 2005 μεταξύ της GÉMOSZ και της Allianz, καθώς και ατομικές συμφωνίες που συνήφθησαν κατά την ίδια χρονική περίοδο μεταξύ ορισμένων εμπορικών αντιπροσώπων αυτοκινήτων συγκεκριμένης μάρκας και των Allianz και Generali αντιστοίχως και εξαρτούσαν το ποσοστό της ωριαίας αμοιβής για υπηρεσίες επισκευής από τον αριθμό των υπογραφέντων ασφαλιστηρίων•
–        διάφορες συμφωνίες συναφθείσες μεταξύ των ετών 2000 και 2005 αντιστοίχως, μεταξύ, αφενός, της Allianz και της Generali και, αφετέρου, της Peugeot Márkakereskedők, της Opelkereskedők και της Porsche Biztosítási ως μεσιτριών ασφαλίσεων, και τείνουσες να επηρεάζουν τις πρακτικές των τελευταίων καθορίζοντας, μεταξύ άλλων, ελάχιστο αριθμό ή ποσοστό ασφαλιστηρίων αυτοκινήτων που ο μεσίτης ασφαλίσεων καλείται να εξασφαλίζει κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης χρονικής περιόδου και προβλέποντας αμοιβή του μεσίτη ασφαλίσεων κλιμακούμενη αναλόγως του αριθμού των εξασφαλισμένων υπέρ της ασφαλιστικής εταιρίας ασφαλιστηρίων.
12      Η GVH θεώρησε ότι η εν λόγω δέσμη συμφωνιών, λαμβανομένων υπόψη από κοινού αλλά και ατομικώς, είχε ως σκοπό τον περιορισμό του ανταγωνισμού στην αγορά των ασφαλιστηρίων αυτοκινήτων οχημάτων και στην αγορά υπηρεσιών επισκευής αυτοκινήτων. Η GVH έκρινε ότι, ελλείψει επιπτώσεως στο διακοινοτικό εμπόριο, το άρθρο 101 ΣΛΕΕ δεν καταλάμβανε τις εν λόγω συμφωνίες και ότι ως εκ τούτου η έλλειψη νομιμότητας αυτών ήταν αποκλειστικά απόρροια του εθνικού δικαίου του ανταγωνισμού. Λόγω της συγκεκριμένης ελλείψεως νομιμότητας, απαγόρευσε τη συνέχιση των επίδικων πρακτικών και επέβαλε πρόστιμα ύψους 5 319 000 000 ουγγρικών κορωνών (HUF) στην Allianz, 1 046 000 000 HUF στην Generali, 360 000 000 HUF στη GÉMOSZ, 13 600 000 HUF στην Peugeot Márkakereskedők και 45 000 000 HUF στην Opelkereskedők.
13      Κατόπιν της προσφυγής ακυρώσεως που άσκησαν οι προσφεύγουσες της κύριας δίκης, το Fővárosi Bíróság (δικαστήριο της Βουδαπέστης) μεταρρύθμισε μερικώς την επίδικη απόφαση, η οποία, πάντως, αποκαταστάθηκε κατόπιν εφέσεως με απόφαση του...

Διαβάστε στη σύνδεση "δείτε επίσης"  όλη την απόφαση

Δεν έχει αξιοποιηθεί πλήρως η ασφάλιση των επιχειρήσεων

Της Βίκυς Απογένη, Προϊστάμενης του κλάδους περιουσίας στην Ευρωπαϊκή Πίστη

Οι Ασφαλιστικές Εταιρίες παρακολουθούν διαρκώς τις ανάγκες του επιχειρηματικού κόσμου και ανάλογα σχεδιάζουν τα προγράμματά τους έτσι ώστε να προσαρμόζονται στην απόλυτη προστασία των κτιριακών τους εγκαταστάσεων και των βελτιώσεων αυτών, τον πάγιο εξοπλισμό και το περιεχόμενο της επιχείρησής τους (εμπορεύματα και  πρώτες ύλες), όσο και για τη διακοπή εργασιών λειτουργίας και της απώλειας κερδών της επιχείρησής τους, όπως αυτή επηρεάζεται από μικρές ή μεγάλες ζημιές.

Ποια προγράμματα διαθέτει η εταιρίας σας;
Το ασφαλιστικό πρόγραμμα FullCover3 που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Πίστη για τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό καλύψεων και αφορούν την προστασία της επιχείρησης από πιθανούς κινδύνους, προσφέροντας την σιγουριά και την βιωσιμότητά της σε περίπτωση μερικής ή ολικής καταστροφής. Πέρα από τις βασικές καλύψεις όπως Πυρκαγιά – Κεραυνό, Ευρεία Έκρηξη, Δάσος, Ζημίες Πυρόσβεσης, Ζημίες από Καπνό, η Εταιρία προσφέρει κάλυψη για  Καιρικά Φαινόμενα, Διαρροές ή Θραύση Σωληνώσεων, Κλοπή ή Ληστεία, Τρομοκρατικές Ενέργειες, πολιτικές ταραχές, Κακόβουλες Ενέργειες, Ζημίες από Σεισμό, Απώλεια Εισοδήματος  λόγω διακοπής λειτουργίας της επιχείρησης από ζημία ακόμη και την Αστική Ευθύνη του Ιδιοκτήτη της Επιχείρησης απέναντι σε τρίτους για υλικές ζημιές συνεπεία πυρκαγιάς ή/και λοιπών καλυπτομένων κινδύνων.   

Είναι η κρίση ευκαιρία για την ανάπτυξή του;
Η Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από την δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα, αλλά έχει ανταποκριθεί αρκετά ικανοποιητικά σε σχέση με άλλους κλάδους. Είναι λοιπόν ευκαιρία στην εποχή της ανασφάλειας σχεδιάζοντας  σύγχρονα και οικονομικά προγράμματα με καθημερινή αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών, της εξυπηρέτησης των πελατών και τηρώντας τις υποσχέσεις της, να υπάρξουν προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου.

Ποια είναι τα μεγέθη του κλάδου και ποιες οι προοπτικές ανάπτυξής του;
Οι καλύψεις Πυρός και Συμπληρωματικών Κινδύνων Περιουσίας (Κλάδος Πυρκαγιάς και Στοιχείων της Φύσεως) παρουσίασαν για την Εταιρία μικρή αύξηση παραγωγής για το 2012 αποδεικνύοντας την σθεναρή αντίσταση έναντι της κρίσης. Η ικανότητα προσαρμογής που επιδεικνύει ο κλάδος στις νέες συνθήκες αγοράς αυξάνουν τις πιθανότητες να υπάρξουν αντίστοιχες επιδόσεις και την φετινή χρονιά.


Οι προοπτικές ανάπτυξης:
•    Νέα προϊόντα που στοχεύουν στην ικανοποίηση του επιχειρηματικού κόσμου με εύρος καλύψεων που απαντούν στις σημερινές ανάγκες των καταναλωτών, για να μπορούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να απολαμβάνουν τα οφέλη της ασφάλισης. 
•    Γρήγορες  και δίκαιες διεκπεραιώσεις των Αποζημιώσεων
•    Άμεση εξυπηρέτηση του ασφαλισμένου

Έχει αξιοποιηθεί σήμερα αυτή η αγορά; Ασφαλίζονται οι επιχειρήσεις;
Είναι γεγονός ότι ακόμα και σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί πλήρως η ασφάλιση των επιχειρήσεων μιας και στην χώρα μας η ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων δεν έχει πλησιάσει τα επίπεδα των Ευρωπαίων καταναλωτών. Εάν εξαιρέσουμε τις επιχειρήσεις που λόγω δανείων υποχρεούται να ασφαλίζονται, μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων παραμένουν ανασφάλιστες ή δεν ασφαλίζονται για το σύνολο των κεφαλαίων τους (υπασφάλιση).

Ενημέρωση

Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΙΣΤΗ Α.Ε.Γ.Α., κατόπιν σχετικού ερωτήματος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς με Αρ. Πρωτ.: 1257/27.3.2013 και στο πλαίσιο της ενημέρωσης του επενδυτικού κοινού με στόχο την προστασία των επενδυτών και της εύρυθμης λειτουργίας της χρηματιστηριακής αγοράς, ανακοινώνει τα εξής:

α) Δεν υπάρχουν καταθέσεις της Εταιρίας και των λοιπών εταιριών του Ομίλου σε τραπεζικούς λογαριασμούς στις τράπεζες: Τράπεζα Κύπρου και CPB στην Κύπρο.

β) Δεν υπάρχει έκθεση της Εταιρίας και των λοιπών εταιριών του Ομίλου σε κινητές αξίες (μετοχές, ομόλογα κλπ) ή χρηματοπιστωτικά μέσα στις ανωτέρω Τράπεζες.

γ) Δεν υπήρχαν πωλήσεις της Εταιρίας ή των λοιπών εταιριών του Ομίλου κατά την χρήση 2012 στην Κύπρο και συνεπώς δεν αναμένεται επίπτωση στον κύκλο εργασιών τους.

Μεγάλη αποδοχή του προγράμματος «Ασφαλιστικός Γονέας»

53.000 οικογένειες απέκτησαν μέσα σε 4 μήνες το πρόγραμμα «Ασφαλιστικός Γονέας», την πρωτοποριακή ασφάλιση που η Ευρωπαϊκή Πίστη προσφέρει, χωρίς κόστος, σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.
Το πρόγραμμα «Ασφαλιστικός Γονέας»:
1. Προσφέρεται χωρίς κόστος.
2. Εξασφαλίζει δωρεάν αγορές στον ασφαλισμένο και στην οικογένειά του σε περίπτωση Νοσοκομειακής Περίθαλψης του από ατύχημα.
3. Εξασφαλίζει δωρεάν αγορές στην οικογένεια του ασφαλισμένου, αν ως φυσικός γονέας δεν θα μπορεί να εκπληρώνει αυτή την αποστολή εξαιτίας ατυχήματος.
4. Επιστρέφει τα ασφάλιστρα, πλην ενός ευρώ, που ο ασφαλιζόμενος καταβάλλει σε οποιοδήποτε υπάρχον ή μελλοντικό ασφαλιστήριο συμβόλαιό του στην Ευρωπαϊκή Πίστη. Το ύψος της επιστροφής είναι ανάλογο με το ύψος των αγορών που κάνει τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του με την χρήση του Ασφαλιστικού Γονέα από μεγάλες Ελληνικές κατά κύριο λόγο αλυσίδες καταστημάτων.
Η απόκτηση του προγράμματος «Ασφαλιστικός Γονέας» είναι απλή και προσφέρεται μέσω του www.asfalistikosgoneas.gr, στο 210 8119690, ή σε έναν από τους 3500 συνεργάτες της Ευρωπαϊκής Πίστης σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Πηγή: insuranceworld.gr

Επενδυτικές ευκαιρίες στην Τουρκία

Πόλο έλξης ξένων επενδυτών στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών εκτιμάται ότι θα αποτελέσει η Τουρκία τα επόμενα χρόνια. Ασφαλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται διεθνώς θα ενδιαφερθούν για την αγορά αυτή, στην οποία μόνο ένα περιορισμένο τμήμα του πληθυσμού της, περίπου 75 εκατ. άνθρωποι, διαθέτουν ασφαλιστική κάλυψη. Αυτό αναφέρει ο πρόεδρος του Investment Support and Promotion Agency (ISPAT) της Τουρκίας.
«Επενδυτικές ευκαιρίες στον τραπεζικό και τον ασφαλιστικό κλάδο αναζητούν πιθανοί επενδυτές από όλο τον κόσμο», δήλωσε ο Ilker Ayci σε συνέντευξή του. Παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ο κύριος άμεσος ξένος επενδυτής στην Τουρκία, υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη χώρα και από τη Βόρεια Αμερική, τις χώρες της Άπω Ανατολής και κυρίως από την Ιαπωνία, δήλωσε ο Ayci.
Μάλιστα πάνω από το 50% της ασφαλιστικής αγοράς της Τουρκίας αφορά ξένους επενδυτές. Σύμφωνα με στοιχεία για το 2011, 28 από τις 35 ασφαλιστικές εταιρείες γενικών ασφαλίσεων στην Τουρκία έχουν ξένο εταίρο, ενώ 23 από τις 28 εταιρείες ζωής και συνταξιοδότησης ανήκουν, κατά ένα μέρος, σε ξένους.
Η πώληση της Yapi Kredi Sigorta είναι μία από τις επόμενες διεθνείς συναλλαγές στην ασφαλιστική αγορά της Τουρκίας. Πιθανοί αγοραστές είναι οι Dai-ichi Life Ιαπωνίας, Swiss Zurich Insurance και η γερμανική Allianz.
Ως μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία με ευνοϊκά δημογραφικά στοιχεία, η Τουρκία είναι μία από τις πλέον υποσχόμενες αγορές για επενδυτές που αντιμετωπίζουν έντονο ανταγωνισμό και χαμηλές προοπτικές ανάπτυξης στις χώρες καταγωγής τους.

Πηγή:  insuranceworld.gr

Μάχη στο αυτοκίνητο και άγνοια στην ασφάλιση

Παραδόξως και αντίθετα με τα όσα θέλουν να πιστεύουν οι κορυφαίοι ασφαλιστές που χρόνια τώρα ηγούνται του θεσμού και με τις εταιρείες τους πρωτοστατούν σε σημαντικές μεταβολές επί των ασφαλιστικών πραγμάτων, η ελληνική αγορά έχει μείνει πολύ πίσω. Όχι τόσο από άποψη παραγωγής όπου και εδώ υπάρχει πρόβλημα αλλά πολύ περισσότερο από άποψη ποιοτικού εκσυγχρονισμού των ασφαλιστών, και των εταιρειών.

Η άποψη αυτή όσο και να διαφωνούν κάποιοι,  μπορεί να υποστηριχθεί από το γεγονός ότι:  ασφαλιστές και  εταιρείες συνεχίζουν εμμονικά να πουλάνε «αυτοκίνητο», ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο υποχρεωτικό, απλό, αυτοματοποιημένο που θα έπρεπε να το εφοδιάζεται ο καθένας με τον πιο εύκολο τρόπο είτε αυτό λέγεται στάντ, είτε λέγεται σούπερ μάρκετ, είτε οποιοδήποτε άλλο σημείο πώλησης επέλεγε η ασφαλιστική να το τοποθετήσει. Δεν μπορεί το 2013 η τεχνογνωσία των εταιρειών και το μάρκετινγκ να εξαντλείται σε «ευτελή» πλέον ασφαλιστήρια συμβόλαια αυτοκινήτου, όπως επίσης δε μπορεί να ασχολείται με αυτό το ανθρώπινο δυναμικό της αγοράς που έχει εκπαιδευτεί, έχει ενημερωθεί, έχει καταρτιστεί για να ενημερώνει για ασφάλειες και συμβόλαια με ουσία και περιεχόμενο.

Στη φτωχή ελληνική αγορά όλα αυτά μοιάζουν ακόμα παράξενα. Και δεν ευθύνεται κανείς άλλος παρά από τους ίδιους τους ανθρώπους του κλάδου. Διότι λένε ότι πουλάνε υγεία, σύνταξη, επενδυτικά, και άλλα που θεωρούνται «κορυφή» των ασφαλιστικών δραστηριοτήτων αλλά τη μάχη τη δίνουν στο αυτοκίνητο, και στα υπόλοιπα προγράμματα πασχίζουν απλώς για να πείσουν ότι αποτελούν το μέλλον της αγοράς.

Όσο λοιπόν οι συντελεστές της ασφαλιστικής δραστηριότητας εξαντλούνται στην προώθηση των υποχρεωτικών συμβολαίων τόσο η αγορά θα βυθίζεται και βαθύτερα στο τέλμα της, ανάγοντας την πρόοδό της σε θεωρητική προσδοκία και όνειρο απατηλό. Και η κατάσταση δε μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καθώς οι Έλληνες παραμένουν όχι υποασφαλισμένοι αλλά ανημέρωτοι για την ασφάλιση. Αγοράζουν την υποχρέωσή τους –το αυτοκίνητο- και αγνοούν την ασφάλισή τους αποστερώντας από τον εαυτό τους το δικαίωμα της πρόνοιας.

Πηγή: insuranceworld.gr

Αποζημίωση ψυχικής οδύνης σε περίπτωση τροχαίου με θύμα αλλοδαπό

Γράφουν οι Άλκηστις Χριστοφίλου και Μαρία Δεμοιράκου, δικηγόροι στη δικηγορική εταιρεία Ι. Κ. Ρόκας & Συνεργάτες
Στην απόφαση 581/2010, όπως και στην παρεμφερή 525/2010, τον Άρειο Πάγο απασχόλησε το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου στην αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, σε περίπτωση αυτοκινητικού ατυχήματος στην Ελλάδα, που οδήγησε σε θάνατο αλλοδαπού.

Στα πλαίσια αυτά, το Δικαστήριο διατύπωσε και τις ακόλουθες κρίσεις:

α. Σε περίπτωση αυτοκινητικού ατυχήματος στην Ελλάδα που προκάλεσε το θάνατο αλλοδαπού, οι αξιώσεις που πηγάζουν από το εν λόγω ατύχημα θα κριθούν σύμφωνα με το κατ’ άρθρο 26 ΑΚ δίκαιο του τόπου του ατυχήματος, δηλαδή το ελληνικό δίκαιο.
β. Το κατ’ άρθρο 26 ΑΚ δίκαιο του τόπου του ατυχήματος, δηλαδή το ελληνικό δίκαιο, ρυθμίζει και το ζήτημα αν, σε περίπτωση θανάτωσης αλλοδαπού προσώπου στα πλαίσια αυτοκινητικού ατυχήματος που συνέβη στην Ελλάδα, τα μέλη της οικογένειας του τελευταίου έχουν ή όχι εξ ιδίου δικαίου προσωπική αξίωση κατά του αστικώς υπευθύνου.
Ο όρος «οικογένεια», που απαντάται στα πλαίσια του άρθρου 932 εδ. 3 ΑΚ, συνιστά αόριστη νομική έννοια του ελληνικού ουσιαστικού δικαίου και ερμηνεύεται σύμφωνα με αυτό. Κατά τούτο, ο κύκλος των δικαιούμενων προσώπων της αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης προσδιορίζεται από το ίδιο το άρθρο 932 ΑΚ και περιλαμβάνει καταρχήν – κατόπιν σύμφωνης με το ελληνικό δίκαιο ερμηνείας του όρου «οικογένεια» - τη φυσική μητέρα, τον πατέρα, τα αδέρφια, τον παππού και τη γιαγιά από την πατρική και μητρική γραμμή του αποβιώσαντος, ενώ δεν περιλαμβάνει τον πεθερό, την πεθερά, τον κουνιάδο/κουνιάδα και τα ανίψια του αποβιώσαντος.
γ. Ποιος, όμως, έχει στη συγκεκριμένη περίπτωση τη συγγενική ιδιότητα του «αδελφού», ή του «γονέα», πράγμα το οποίο συναρτάται πλέον με τη νομιμότητα του γάμου από τον οποίο προέρχεται η επικαλούμενη συγγενική σχέση, όταν ο παθών ήταν αλλοδαπός, δεν καθορίζεται από το ελληνικό δίκαιο, αλλά από το αλλοδαπό, με το οποίο συνδέονται ο θανατωθείς και οι αξιούντες τη χρηματική ικανοποίηση.
δ. Σε περίπτωση που το δικαστήριο αγνοεί το περιεχόμενο του αλλοδαπού δικαίου, οφείλει να το πληροφορηθεί με κάθε πρόσφορο μέσο, χωρίς προσήλωση σε οποιουσδήποτε τύπους της αποδεικτικής διαδικασίας.
Οι κρίσεις αυτές του Δικαστηρίου είναι σημαντικές από την άποψη του δικαίου της ιδιωτικής ασφάλισης, διότι προσδιορίζουν την έκταση της αντίστοιχης ευθύνης του ασφαλιστή, αστικής ευθύνης του ζημιογόνου οχήματος.
Σημειώνεται ότι η σχολιαζόμενη απόφαση συνάδει - κατά περιεχόμενο και προσανατολισμό - και με την απόφαση της Ολομέλειας ΑΠ 10/2011 (ΝοΒ 2011, 1522). Η τελευταία, που εκδόθηκε στα πλαίσια άλλης συναφούς περίπτωσης, έδωσε τέλος σε διχογνωμία που επικρατούσε στην ελληνική επιστήμη και νομολογία σχετικά με το αν η έννοια του όρου «οικογένεια» στα πλαίσια του άρθρου 932 εδ. 3 ΑΚ προσδιορίζεται σύμφωνα με το αλλοδαπό ουσιαστικό δίκαιο (που ανευρίσκεται κατόπιν εφαρμογής διατάξεων του ελληνικού ιδιωτικού διεθνούς δικαίου) ή σύμφωνα με το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, αποφαινόμενη ότι ο κύκλος των δικαιούχων χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης προσδιορίζεται σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο.
Το κείμενο της απόφασης 581/2010 του Αρείου Πάγου, αναδημοσιευόμενο από την Επιθεώρηση του Εμπορικού Δικαίου (ΕΕμπΔ 2011/ 142), έχει ως εξής:
Άρειος Πάγος 581/2010
Προεδρεύων: Δ. Γιαννακόπουλος
Εισηγητής: Ευτύχιος Παλαιοκαστρίτης
Δικηγόροι: Ε. Καραΐσκος, Γ. Νάτσινας, Π. Τσιούγκου
«...Ι Κατά το άρθρο 932 εδ. 3 ΑΚ, σε περίπτωση θανατώσεως προσώπου η χρηματική ικανοποίηση μπορεί να επιδικασθεί στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης. Στη διάταξη αυτή δεν γίνεται προσδιορισμός της έννοιας του όρου «οικογένεια του θύματος», προφανώς γιατί ο νομοθέτης δεν θέλησε να διαγράψει δεσμευτικώς τα όρια ενός θεσμού, ο οποίος, ως εκ της φύσεώς του, υφίσταται αναγκαίως τις επιδράσεις εκ των κοινωνικών διαφοροποιήσεων κατά τη διαδρομή του χρόνου.

Κατά την αληθή, όμως, έννοια της εν λόγω διατάξεως που απορρέει από το σκοπό της θεσπίσεώς της, στην οικογένεια του θύματος περιλαμβάνονται οι εγγύτεροι και στενώς συνδεόμενοι συγγενείς του θανατωθέντος, που δοκιμάσθηκαν ψυχικά από την απώλειά του και, προς ανακούφιση του ηθικού πόνου αυτών, στοχεύει η διάταξη αυτή, αδιαφόρως αν συζούσαν μαζί του ή διέμεναν χωριστά (Ολ.ΑΠ 21/2000, 762/1992). Υπό την έννοια αυτή, μεταξύ των προσώπων τούτων δεν περιλαμβάνονται ο πενθερός, η πενθερά και η σύζυγος και τα τέκνα της αδελφής του θανόντος, ανεξαρτήτως αν υπάρχουν και άλλοι εγγύτεροι συγγενείς ή αν αυτοί είναι οι μόνοι τέτοιοι του θανατωθέντος.

Το πόρισμα δε τούτο ενισχύεται από τις διατάξεις των άρθρων 57 εδ. 2 και 59 ΑΚ, που εγγύτερα προσεγγίζουν το ζήτημα και με τις οποίες καθορίζονται περιοριστικώς τα πρόσωπα, που δικαιούνται να ζητήσουν την προστασία της προσωπικότητας του αποθανόντος προσώπου και την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, μεταξύ των οποίων δεν περιλαμβάνονται ο πενθερός, η πενθερά και οι από αδελφή γαμβρός και ανήψια του νεκρού εκ μόνης της συγγενικής τους σχέσης.
Η επιδίκαση, πάντως, της από το άρθρο 932 εδ. 3 ΑΚ προβλεπόμενης χρηματικής ικανοποίησης στα δικαιούμενα πρόσωπα, τελεί υπό την αυτονόητη προϋπόθεση, που συνιστά πραγματικό ζήτημα, της ύπαρξης, κατ’ εκτίμηση του δικαστή της ουσίας, μεταξύ αυτών και του θανατωθέντος, όταν ο τελευταίος ζούσε, αισθημάτων αγάπης και στοργής, η διαπίστωση της ανυπαρξίας των οποίων μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό, είτε όλων των προσώπων αυτών είτε κάποιων ή κάποιου από αυτούς, από την επιδίκαση της εν λόγω χρηματικής ικανοποίησης (ΑΠ 731/05).

Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 26 του ΑΚ, οι ενοχές από αδίκημα διέπονται από το δίκαιο της πολιτείας όπου διαπράχθηκε το αδίκημα. Κατά το δίκαιο που ορίζει η διάταξη αυτή κρίνονται, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα ζητήματα: Αν η συγκεκριμένη πράξη αποτελεί αδίκημα, αν η υπαιτιότητα αποτελεί προϋπόθεση του αδικήματος και της υποχρεώσεως για αποζημίωση, αν και βάσει ποίων προϋποθέσεων θεμελιώνεται αντικειμενική ευθύνη σε βάρος κάποιου άλλου, ποια είναι το είδος και η έκταση της οφειλόμενης αποζημίωσης (άρθρ. 914, 297, 298 για την περιουσιακή ζημία και 932 για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου, λόγω ψυχικής οδύνης, 931 ΑΚ), πότε η πράξη είναι παράνομη, ποιος βαθμός υπαιτιότητας απαιτείται για τη θεμελίωση υποχρεώσεως προς αποζημίωση, αν μεταξύ της πράξεως και της ζημίας απαιτείται αιτιώδης συνάφεια, ποιες οι συνέπειες του συντρέχοντος πταίσματος του παθόντος, πότε παραγράφεται η σχετική αξίωση, αν, σε περίπτωση θανατώσεως του προσώπου, τα μέλη της οικογένειάς του έχουν ή όχι εξ ιδίου δικαίου προσωπική αξίωση κατά των υπόχρεων. Δεν είναι όμως η μόνη εφαρμοστέα διάταξη του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Μπορεί να καταστεί αναγκαία η προσφυγή και σε άλλη διάταξη δικαίου αυτού.

Έτσι, για την κρίση του θέματος, αν κάποιος έχει ή όχι την ιδιότητα μέλους της ίδιας οικογένειας με τον θανατωθέντα (δηλαδή σύζυγος, τέκνο, κ.λπ.), όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 932 Α.Κ., καθίσταται αναγκαία η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 13, 14, 17, 22 και 23 ΑΚ (ανάλογα δηλαδή αν πρόκειται για σύζυγο ή τέκνα) (ΑΠ 799/2009, ΑΠ 3/2007). Ο όρος, όμως, «οικογένεια» αποτελεί αόριστη νομική έννοια του ελληνικού ουσιαστικού δικαίου και, συνεπώς, ο κύκλος των δικαιούμενων προσώπων προσδιορίζεται από τον ίδιο το αρθρ. 932 ΑΚ και κατά την ερμηνευόμενη πιο πάνω έννοια του οποίου, μέλη της οικογένειας του παθόντος είναι και οι «γονείς» και οι «αδελφοί» του θανατωθέντος.
Συνεπώς, ο κύκλος των δικαιούμενων προσώπων, είναι εν προκειμένω προσδιορισμένος από το ελληνικό δίκαιο. Ποιος, όμως, έχει στη συγκεκριμένη περίπτωση τη συγγενική ιδιότητα του «αδελφού» ή του «γονέα», πράγμα το οποίο συναρτάται πλέον με τη νομιμότητα του γάμου από τον οποίο προέρχεται η επικαλούμενη συγγενική σχέση, επί αλλοδαπού παθόντος, δεν θα καθορισθεί από το ελληνικό δίκαιο, αλλά από το αλλοδαπό, με το οποίο συνδέονται ο θανατωθείς και οι αξιούντες τη χρηματική ικανοποίηση.
Συνεπώς, ως προς το σημείο αυτό και μόνο θα πρέπει να γίνει λόγος για την εφαρμογή του αλλοδαπού δικαίου και όχι για το αν δικαιούνται ή όχι τα αδέλφια και οι γονείς του παθόντος χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης.

Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 337 και 559.1 Κ.Πολ.Δ., προκύπτει, ότι όταν το δικαστήριο σε εφαρμογή των ορισμών του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου διαπιστώσει ότι για τη ρύθμιση της κρινόμενης έννομης σχέσης πρέπει να εφαρμοσθεί αλλοδαπό δίκαιο, οφείλει, αν δεν το γνωρίζει, να το πληροφορηθεί χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του μέσο, χωρίς να δεσμεύεται από διαδικαστικούς ή λοιπούς τύπους της αποδεικτικής διαδικασίας. Αναιρετικά ελέγχεται μόνο αν παραβιάστηκαν οι ουσιαστικές διατάξεις του αλλοδαπού δικαίου που εφαρμόστηκαν και οι οποίες πρέπει να αναφέρονται για να είναι ορισμένος ο σχετικός λόγος αναίρεσης. Για να ασχοληθεί, συνεπώς, ο Άρειος Πάγος με το πιο πάνω ζήτημα, δηλαδή ποια πρόσωπα ανήκουν στην οικογένεια του θανόντος, που δικαιούνται, κατά το άρ. 932 του ΑΚ αποζημίωση για ψυχική οδύνη, θα πρέπει να υπάρχει σχετικός λόγος αναιρέσεως, με επίκληση κανόνα του αλλοδαπού δικαίου, κατά τον οποίο δεν υπήρχε σχέση γονέα ή αδελφού των αιτούντων αποζημίωση με το θανατωθέντα και εντεύθεν χώρησε παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου.

Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο δέχτηκε τα ακόλουθα: «Από τα εκτιθέμενα στην αγωγή, το τροχαίο ατύχημα έλαβε χώρα στη νήσο Κω της Ελλάδος και ως, εκ τούτου, εφαρμοστέο είναι, κατ’ άρθρο 26 του Α.Κ., το ελληνικό δίκαιο, κατά το οποίο έχει ήδη νομολογιακά καθοριστεί ποια άτομα θεωρούνται οικογένεια κατά το αρθρ. 932 ΑΚ, κατά το οποίο αποτελούν η φυσική μητέρα και πατέρας του θανατωθέντος, καθώς και ο αδελφός, ως επίσης και ο παππούς και η γιαγιά από την πατρική και μητρική γραμμή, όπως εν προκειμένω ζητούν οι επτά πρώτοι των εναγόντων της κυρίας αγωγής. Από τα προσκομιζόμενα δε και επικαλούμενα σε επίσημη μετάφραση έγγραφα αποδεικνύεται η κατά το εφαρμοστέο αγγλικό δίκαιο ύπαρξη του δεσμού συγγένειας των ανωτέρω με τον θανατωθέντα και, ως εκ τούτου, μη αμφισβητούμενης άλλωστε της σχέσεως των εκ μέρους της εναγομένης προς τον θανατωθέντα δεν παρίσταται ανάγκη προσκομίσεως του αλλοδαπού δικαίου, νομιμοποιουμένων των ως άνω εναγόντων προς ικανοποίηση της ψυχικής οδύνης αυτών».

Έτσι όπως έκρινε το Εφετείο, δεν παραβίασε τις διατάξεις που επικαλείται η αναιρεσείουσα των άρθρων του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και εκείνες του άρθρου 932 του ΑΚ, δεν υπέπεσε στην πλημμέλεια από το άρθρο 559 αριθμ.1 Κ.Πολ.Δ., που αποδίδει η αναιρεσείουσα στην προσβαλλόμενη απόφαση με τον πρώτο λόγο της αναίρεσης και συνεπώς ο λόγος αυτός είναι ουσιαστικά αβάσιμος κα πρέπει να απορριφθεί...».

Πρόταση της ΕΑΕΕ για υποχρεωτική ασφάλιση έναντι του σεισμού

Σύμφωνα με τον κ. Βαγιακάκο το ζητούμενο είναι το μοντέλο που τελικά θα επιλεγεί για την εφαρμογή της υποχρεωτικής ασφάλισης

Η επεξεργασία ολοκληρωμένης πρότασης που θα προβλέπει την υποχρεωτική ασφάλιση των κατοικιών για τον κίνδυνο σεισμού και η διαβούλευση επ΄ αυτής με το υπουργείο Οικονομικών, αποτελεί τη βασικότερη προτεραιότητα της διευρυμένης σε αρμοδιότητες Επιτροπής Περιουσίας, Αντασφαλίσεων, Μεταφορών & Σκαφών της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, που αυτές τις ημέρες οργανώνεται με νέα μέλη.

Η προθεσμία που έχει οριστεί από την κυβέρνηση «τρέχει», εκπνέει στα τέλη Απριλίου, και, όπως αναφέρει στο iw ο πρόεδρος της αρμόδιας Επιτροπής της ένωσης, κ. Νότης Βαγιακάκος, στο αμέσως επόμενο διάστημα πρώτα η ίδια η Επιτροπή και εν συνεχεία η Ένωση καλούνται να καταλήξουν σε μια συγκροτημένη πρόταση από την οποία θα προκύπτει ο πραγματικός ρόλος του κλάδου στις ασφαλίσεις έναντι σεισμού.

Ο ίδιος ωστόσο διερωτάται γιατί –εμμέσως- αμφισβητείται η ευθύνη, κοινωνική και οικονομική, του κλάδου για την ανάληψη του ρίσκου της ασφάλισης και της παροχής του σέρβις στους ασφαλισμένους, όταν άπαντες γνωρίζουν ότι αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος της ασφαλιστικής αγοράς, πολύ δε περισσότερο όταν η ασφαλιστική αγορά είναι η μόνη που διαθέτει την αναγκαία τεχνογνωσία;

Σύμφωνα με τον κ. Βαγιακάκο το ζητούμενο δεν είναι αν η ασφαλιστική αγορά θα έχει κεντρικό ρόλο στις ασφαλίσεις έναντι του σεισμού -κατά τον ίδιο αυτό είναι το αυτονόητο- αλλά το μοντέλο που τελικά θα επιλεγεί για την εφαρμογή της υποχρεωτικής ασφάλισης.

«Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν διαθέτει ανάλογο πλαίσιο όπως και τον αναγκαίο μηχανισμό» αναφέρει χαρακτηριστικά, για να προσθέσει ότι «το κράτος έχει «συνηθίσει» τους πολίτες σε ρόλο αρωγού για περιπτώσεις καταστροφικών γεγονότων με αποτέλεσμα ο καταναλωτής να μην μπορεί να αντιληφθεί τη σημασία της ασφάλισης. Μάλιστα, το κράτος ουδέποτε διέθετε τα αναγκαία κονδύλια ώστε να χρηματοδοτήσει το «έργο» του, με αποτέλεσμα σε περιπτώσεις καταστροφικών συμβάντων να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό».

Πλέον όμως, όπως εξηγεί, τα δημοσιονομικά της χώρας δεν επιτρέπουν ανάλογες αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να καθίσταται επιβεβλημένη η θεσμοθέτηση ενός πλαισίου που θα προβλέπει την υποχρεωτική ασφάλιση των κατοικιών έναντι του σεισμού και, βέβαια, τη συγκέντρωση των αναγκαίων αποθεμάτων για αποζημιώσεις ευρείας κλίμακος.
Η υποχρεωτικότητα της κάλυψης διασφαλίζει μια κρίσιμη μάζα ασφαλισμένων ώστε να μπορέσει ο κλάδος να λειτουργήσει στα πρότυπα της ασφαλιστικής αγοράς, τονίζει ο κ. Βαγιακάκος και προσθέτει ότι το ζητούμενο είναι να αποφασίσουμε:

-      πώς θα ασφαλίσουμε τα ακίνητα,
-      με ποιο κόστος, όπως και
-      ποιο θα είναι το λεκτικό της σχετικής πρότασης.

Τέλος, πέρα από τα όσα προαναφέρθηκαν σχετικά με την υποχρεωτική ασφάλιση της περιουσίας για ζημίες έναντι του σεισμού, στις βασικές προτεραιότητες της Επιτροπής είναι επίσης η ενίσχυση των επαφών με την πολιτεία για όλα τα κρίσιμα ζητήματα της αγοράς, η ανάπτυξη συνεργειών με το δημόσιο, καθώς και η τόνωση της εξωστρέφειας ώστε ο κλάδος να βρεθεί ακόμη πιο κοντά στον ασφαλισμένο.

Αποζημιώσεις 5,3 εκατ. ευρώ για τις καταστροφές από τις βροχοπτώσεις

Οι ασφαλιστικές εταιρείες δέχθηκαν συνολικά 665 αιτήσεις αποζημιώσεων

Στα 5,3 εκατ. ευρώ υπολογίζεται ότι ανήλθαν οι αποζημιώσεις τις οποίες κλήθηκαν να καταβάλλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες για ζημιές που υπέστησαν ασφαλισμένοι τους από τις τελευταίες καταστροφικές βροχοπτώσεις, επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ του iw «Αποζημιώσεις σε χιλιάδες ασφαλισμένους από την νεροποντή». Υπάρχουν βέβαια και χιλιάδες ακόμα ανασφάλιστες περιπτώσεις.

 Σύμφωνα με πληροφορίες του iw, 26 ασφαλιστικές εταιρείες, που επί της ουσίας ελέγχουν τον κλάδο Πυρός, δέχθηκαν συνολικά 665 αιτήσεις αποζημιώσεων, ενώ σε μέσα επίπεδα κάθε ζημιά υπολογίζεται ότι διαμορφώθηκε στα 6.900 ευρώ.

Παράγοντες της αγοράς σχολιάζοντας τα ανωτέρω αναφέρουν ότι, με δεδομένο πως οι ζημίες από τις βροχοπτώσεις ήταν εκτεταμένες, οι αποζημιώσεις καταγράφονται σχετικά περιορισμένες, γεγονός το οποίο αποδίδεται στο ότι στην πλειονότητά τους οι καταναλωτές είτε δεν είχαν ασφαλίσει σωστά τα περιουσιακά τους στοιχεία, είτε, πολύ περισσότερο, δεν είχαν μεριμνήσει να συνάψουν κάποιο ασφαλιστήριο συμβόλαιο.

Προσθέτουν δε ότι, ένας σημαντικός αριθμός οχημάτων που υπέστη ζημιές από τις πλημμύρες δεν αποζημιώθηκε διότι οι ιδιοκτήτες τους, λόγω της κρίσης και των περικοπών που κάνουν στα πάγια έξοδά τους, είχαν αφαιρέσει από τα ασφαλιστήρια συμβόλαιά τους τις συμπληρωματικές καλύψεις με αποτέλεσμα να βρεθούν ακάλυπτοι.

Τα αναξιοποίητα παιδικά προγράμματα

Η ανασφάλεια που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη εποχή, καθιστά αβέβαιο το μέλλον του κάθε παιδιού. Οι συνθήκες, επίσης, που επικρατούν στην αγορά εργασίας και στην οικονομία δεν διασφαλίζουν ότι μετά από μία ή δύο δεκαετίες ένας γονιός θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες που αφορούν στις σπουδές ενός παιδιού ή στις ανάγκες που θα προκύψουν αν χρειαστεί να καλυφθούν νοσοκομειακά ή εξωνοσοκομειακά έξοδα, δεδομένης και της συνεχούς μείωσης του κοινωνικού κράτους πρόνοιας. Το κενό αυτό, μέσω της διασφάλισης καλύτερων συνθηκών και προοπτικών, δίνουν τα παιδικά προγράμματα ασφάλισης, με τα οποία οι γονείς ή οι στενοί συγγενείς ενός παιδιού μπορούν από το πρώτο έτος της ηλικίας του να προνοήσουν τόσο για την εξασφάλιση καλύψεων υγείας όσο και για τις μελλοντικές του σπουδές ή για ένα κεφάλαιο που θα χρησιμοποιήσει μετά από χρόνια, αναλόγως με το κάθε πρόγραμμα.

Στην αγορά διατίθενται πολλά προγράμματα που έχουν ως στόχο να προσφέρουν στους αυριανούς ενήλικες ένα
κεφάλαιο ώστε να το χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν. Βασικό στοιχείο όλων αυτών των ασφαλιστικών προγραμμάτων που προωθούνται είναι ότι συμβαλλόμενος είναι ο γονιός ή ο συγγενής που θέλει να προσφέρει στο παιδί του αυτές τις καλύψεις και ότι το πρόγραμμα συνεχίζεται ακόμα και αν συμβεί κάτι στον συμβαλλόμενο.

Επειδή τα προγράμματα αφορούν ανηλίκους, τα ασφαλιστήρια συμβόλαια συνοδεύονται από την κάλυψη της
Απαλλαγής Πληρωμής Ασφαλίστρων λόγω θανάτου ή μόνιμης ολικής ανικανότητας του συμβαλλομένου. Κατά
συνέπεια αν ο γονέας αποβιώσει ή συμβεί κάτι που θα του προκαλέσει μόνιμη ολική ανικανότητα, το συμβόλαιο θα συνεχίσει να ισχύει μέχρι τη λήξη που έχει οριστεί, ακόμα και αν δεν καταβάλλονται τα ασφάλιστρα. Έτσι υπάρχει εξασφάλιση για το παιδί σε περίπτωση που συμβεί κάτι απρόοπτο στον συμβαλλόμενο.

Τα περισσότερα προγράμματα λήγουν όταν το παιδί κλείσει τα 25 του χρόνια και μπορεί να είναι είτε προγράμματα εγγυημένου επιτοκίου, που παρέχουν εγγυημένες αποδόσεις στη λήξη τους, είτε προγράμματα Unit Linked, που στηρίζονται σε αμοιβαία κεφάλαια και επιλέγονται για μεγαλύτερες αποδόσεις.


Τα οφέλη των παιδικών προγραμμάτων

Τα πλεονεκτήματα των παιδικών ασφαλιστικών προγραμμάτων είναι πολλαπλά. Σύμφωνα με την κα Βάνα Ζορμπά, Υποδιευθύντρια Κλάδου Ζωής στην Ευρωπαϊκή Πίστη «Τα ασφαλιστικά προγράμματα για παιδιά είναι χρηματοοικονομικά προϊόντα σχεδιασμένα με σκοπό να βοηθήσουν τους γονείς στο να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες ζωής στα παιδιά τους. Πρόκειται για μια μέθοδο προγραμματισμένης αποταμίευσης κεφαλαίου, που ωριμάζει στην κρίσιμη ηλικία της ενηλικίωσης του παιδιού, ώστε να του παράσχει όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια, είτε με τη μορφή της εξασφάλισης ανώτατων σπουδών είτε με τη μορφή της οικονομικής ενίσχυσης στα πρώτα επαγγελματικά του βήματα.

Σημαντικό πλεονέκτημα είναι το ότι σε περίπτωση απώλειας ζωής ή ανικανότητας του συμβαλλομένου, η εταιρεία αναλαμβάνει την πληρωμή των ασφαλίστρων και το ασφαλιστήριο συνεχίζεται απρόσκοπτα. Παράλληλα, αν συνδυασθούν με παροχές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης, τα προγράμματα αυτά μπορούν να αποτελέσουν το όχημα για την εξασφάλιση ισόβιας, ολοκληρωμένης και οικονομικά ελκυστικής προστασίας της υγείας του παιδιού».

Στα πλεονεκτήματα και τη σημασία των ασφαλιστικών αυτών προγραμμάτων αναφέρεται και η κα Τ. Δικαστοπούλου, Διευθύντρια Marketing & Ανάπτυξης Εργασιών στην Eurolife ERB Aσφαλιστική, η οποία δηλώνει ότι «τα παιδικά ασφαλιστικά αποταμιευτικά προγράμματα επιτρέπουν στους γονείς να χτίσουν σε στέρεες βάσεις το μέλλον των παιδιών τους, καθορίζοντας το επιθυμητό κεφάλαιο που επιθυμούν να έχει στη διάθεσή του το παιδί τους στη λήξη, να επιλέξουν τη χρονική στιγμή που το παιδί θα λάβει το κεφάλαιο, αλλά και να  προσαρμόζουν την αποταμιευτική τους προσπάθεια ανάλογα με τις εκάστοτε οικονομικές τους δυνατότητες». Σύμφωνα με τον κ. Β. Λυμπέρη από το Τμήμα Marketing Ατομικών Συμβολαίων της MetLife Alico, «σε ένα εξαιρετικά απαιτητικό περιβάλλον, η πρόνοια για το μέλλον των παιδιών αποτελεί σήμερα προτεραιότητα για κάθε ελληνικό σπίτι, καθιστώντας τις προσφερόμενες λύσεις υψηλής προτεραιότητας και επιτακτικής ανάγκης.

Ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα, από την κάλυψη της θεμελιώδους ανάγκης για την οικονομική προστασία των παιδιών μέσω μιας ασφάλειας ζωής του γονέα, έως και την εξασφάλιση των σπουδών ή της επαγγελματικής αποκατάστασης που εξασφαλίζεται μέσα από προγράμματα συστηματικής αποταμίευσης, είναι κάτι που
κάθε γονέας επιθυμεί».

Ποια προγράμματα προτιμούν οι καταναλωτές

Στην αγορά υπάρχουν, όπως είπαμε και παραπάνω, δύο είδη προγραμμάτων: τα προγράμματα εγγυημένου κεφα-
λαίου και τα Unit Linked. Όπως αναφέρει ο κ. Β. Λυμπέρης, «τα προγράμματα που συνήθως προτιμούσαν οι κα-
ταναλωτές είναι αυτά των εγγυημένων επιτοκίων. Σήμερα, όμως, στο περιβάλλον των χαμηλών επιτοκίων, εξετάζουν και εναλλακτικές λύσεις που προσφέρονται μέσα από τα προγράμματα Unit Linked, καθώς τους παρέχεται η δυνατότητα, μέσα από την ποικιλία επιλογών που διατίθενται από τα επενδυτικά εργαλεία των προϊόντων Unit Linked, να δημιουργήσουν αποταμιευτικές λύσεις για το παιδί, που στο βάθος της χρονικής διάρκειας της αποταμίευσης έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν μεγαλύτερες αποδόσεις και συνεπώς μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίου».

Από την πλευρά της η κα Τατιάνα Δικαστοπούλου δήλωσε ότι «η επιλογή μεταξύ ενός προγράμματος εγγυημένου
επιτοκίου και ενός Unit Linked επηρεάζεται κατά κύριο λόγο από το αποταμιευτικό προφίλ του γονέα. Άλλοι ανα-
ζητούν πλήρεις εγγυήσεις και άλλοι τις καλύτερες δυνατές αποδόσεις».

Η κα Β. Ζορμπά επισημαίνει πως «τα αποταμιευτικά – επενδυτικά προγράμματα είναι μακροχρόνια  προγράμματα, χωρίς βεβαίως να αποκλείονται και μικρότερες διάρκειες.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες διαθέτουν προγράμματα εγγυημένου κεφαλαίου και απόδοσης, καθώς και προϊόντα
κατηγορίας Unit Linked. Η ιδιοσυγκρασία του γονέα και η πληροφόρησή του από τον ασφαλιστικό σύμβουλο
συντελούν στην επιλογή του προγράμματος. Στην πρώτη περίπτωση ο πελάτης γνωρίζει εξ αρχής το ελάχιστο ποσό ασφαλίσματος όπως θα διαμορφωθεί στη λήξη του ασφαλιστηρίου. Τα Unit Linked, από την άλλη πλευρά, παρέχουν μικρότερες ή καθόλου εγγυήσεις, όμως οι πελάτες που τα επιλέγουν προσδοκούν σε υψηλότερες αποδόσεις.

Η στάση του καταναλωτικού κοινού ως προς την επιλογή μεταξύ προϊόντων εγγυημένου επιτοκίου και προϊόντων
Unit Linked, τουλάχιστον έτσι όπως καταγράφεται από την παραγωγή ασφαλίστρων από πρωτασφαλίσεις, μπορεί να χαρακτηριστεί ασταθής. Ενώ μέχρι το 2007 ο λόγος της παραγωγής του κλάδου ζωής ως προς την παραγωγή των Unit Linked παρουσίαζε ανοδική τάση, φτάνοντας στο 55% το 2007, στη συνέχεια παρουσιάζει απότομη πτώση στο 12% το 2010, για να σκαρφαλώσει στο 35% το 2012».

Τα μεγέθη της αγοράς
Η ανάγκη κάθε οικογένειας να εξασφαλίσει τις σπουδές ή ένα κεφάλαιο για το παιδί της σίγουρα αυξάνονται στις
μέρες μας. Ωστόσο η οικονομική κρίση έχει αναμφίβολα επηρεάσει και τον κλάδο αυτόν, καθώς το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων συνεχώς μειώνεται.

Όπως αναφέρει η κα Β. Ζορμπά, «σύμφωνα με τα στοιχεία παραγωγής δωδεκαμήνου 2012 της ΕΑΕΕ, η συνολική παραγωγή του κλάδου ζωής το 2012 μειώθηκε κατά 9,4%. Εν τούτοις, η αγορά προϊόντων Unit Linked εμφάνισε αύξηση κατά 10,8%, συνεχίζοντας την ανοδική πορεία που είχε ξεκινήσει το 2011. Οι προβλέψεις των  ασφαλίσεων ζωής για το 2013 είναι μειωμένες, αντανακλώντας τις συνέπειες της ύφεσης, που δεν άφησε αλώβητο τον ασφαλιστικό κλάδο».

Σύμφωνα με την κα Τ. Δικαστοπούλου, «τα οικονομικά μιας οικογένειας δεν είναι δεδομένα πλέον. Ο μέσος Έλληνας αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ξέρει αν αυτά που έχει σήμερα θα τα έχει και αύριο και γι’ αυτό συχνά δυσκολεύεται να δεσμευτεί σε μακροχρόνια προγράμματα. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας δείχνουν ότι οι γονείς, και κυρίως οι μητέρες, περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, κατανοούν πως δεν μπορούν να αφήσουν το μέλλον των παιδιών τους στην τύχη».

Τέλος, ο κ. Λυμπέρης αναφέρει πως «παραδοσιακά, η προτεραιότητα στην ανάγκη της ασφαλιστικής μέριμνας
για το παιδί μέσα σε κάθε οικογένεια είναι πάντοτε υψηλή. Κατά συνέπεια, τα μεγέθη της αγοράς διαχρονικά εξελίσσονται θετικά, ακολουθώντας τον υψηλό βαθμό της ανάγκης και της προτεραιότητας για την ικανοποίησή τους.

Αυτή η πραγματικότητα οδηγεί στην εκτίμηση ότι τα προγράμματα αυτά θα συνεχίσουν και στο μέλλον να
διατηρούν μεγάλο κομμάτι της πίτας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά».

Οι προοπτικές των παιδικών ασφαλιστικών προγραμμάτων

Τα παιδιά αποτελούν πάντα προτεραιότητα για τους γονείς και σίγουρα σε ένα ασταθές περιβάλλον, όπου τίποτα δεν είναι βέβαιο και που το κράτος περιορίζει συνεχώς τις κοινωνικές παροχές, κάθε γονέας αισθάνεται μεγαλύτερη ευθύνη ως προς τη διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών του. Τόσο η οικονομική ύφεση όσο και οι περιορισμοί στις κοινωνικές δαπάνες καθιστούν τα προϊόντα αυτά ιδιαίτερα σημαντικά. Όπως εκτιμά η κα Τ. Δικαστοπούλου για τις προοπτικές που ανοίγονται στα παιδικά ασφαλιστικά προϊόντα, «η ανάπτυξη αυτής της κατηγορίας προγραμμάτων θα ενταθεί, με την προϋπόθεση ότι και οι εταιρείες θα προσφέρουν σύγχρονα προγράμματα τα οποία θα μπορούν να καλύψουν τις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές ανησυχίες και ανάγκες των πελατών τους».

Κατά την εκτίμηση του κ Β. Λυμπέρη, και σύμφωνα με όλα αυτά που προανέφερε, «και με γνώμονα την προτε-
ραιότητα στις ανάγκες των καταναλωτών, θα συνεχίσει να αποτελεί βασικό τομέα των ασφαλιστικών προϊόντων. Οι όποιες δυσκολίες τυχόν παρουσιαστούν στην ανάπτυξή τους θα είναι ανάλογες των δυσκολιών του  συνολικότερου περιβάλλοντος της αγοράς».

Η κα Β. Ζορμπά τονίζει πως «η υποχώρηση του κοινωνικού κράτους, ως εγγυητή μιας σειράς κοινωνικών δαπανών (συμπεριλαμβανομένου του εισοδήματος μετά τη συνταξιοδότηση ή της δωρεάν Παιδείας) συνοδεύεται από την επίταση του ρόλου της ατομικής ευθύνης στην αντιμετώπιση των ολοένα αυξανόμενων νέων προκλήσεων. Υπό αυτή την έννοια, τα ατομικά επενδυτικά προγράμματα, ως κατ’ εξοχήν μέσα ατομικού προγραμματισμού, θα αποτελέσουν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του αναδυόμενου οικονομικού και κοινωνικού τοπίου».
 

Προσοχή όταν μεταφέρουμε το συμβόλαιο μας σε άλλη ασφαλιστική εταιρεία

Πολλές φορές, είτε με δική μας επιλογή, είτε με πρωτοβουλία άλλων, «μεταφέρουμε» το ασφαλιστήριο συμβόλαιο που έχουμε με κάποια ασφαλιστική εταιρία, σε άλλη. Η «μεταφορά» αυτή μπορεί να είναι ανώδυνη, αλλά μπορεί να περιέχει και πολλούς κινδύνους που ίσως δεν γνωρίζουμε. Επιπλέον, υπάρχει τεράστια διαφορά κινδύνων, όταν αλλάζουμε ασφαλιστική εταιρία, μεταξύ ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής και υγείας και ασφαλιστηρίων συμβολαίων κατά ζημιών και αστικής ευθύνης.

Τα βασικά σημεία, που πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέξουμε κατανέμονται σε 4 κατηγορίες που έχουν ως εξής:
Α. Ανεξάρτητα από το είδος του ασφαλιστηρίου συμβολαίου μας

1. Δεν υπάρχει, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, η δυνατότητα «μεταφοράς» συμβολαίου από μία εταιρία σε άλλη. Όταν φεύγουμε από μία εταιρία υπάρχει διακοπή (ακύρωση) του συμβολαίου, που έχουμε σε αυτή και έκδοση νέου συμβολαίου από την καινούργια εταιρία.

2. Δεν υπάρχει μεταβίβαση υποχρεώσεων και δικαιωμάτων από την μία εταιρία στην άλλη. Η κάθε εταιρία έχει την ευθύνη, για όσο διάστημα είμαστε ασφαλισμένοι με δικό της συμβόλαιο σε αυτήν και λήγει κάθε της ευθύνη, αν ακυρωθεί το συμβόλαιό της. Φυσικά, για τυχόν ζημιές που έγιναν κατά την διάρκεια ισχύος του συμβολαίου της, οφείλει να καταβάλει αποζημίωση, ανεξάρτητα αν στη συνέχεια ο πελάτης, παρέμεινε ασφαλισμένος σε αυτήν ή όχι.

3. Δεν επιτρέπεται από τους ισχύοντες νόμους αλλαγή ασφαλιστικής εταιρίας χωρίς τη συναίνεση του ασφαλισμένου, χωρίς δηλαδή την εκ των προτέρων ενημέρωσή του και την έγκρισή του. Είτε η αλλαγή αυτή (και η «μεταφορά» του ασφαλιστηρίου συμβολαίου) γίνεται στην ημερομηνία λήξης και ανανέωσής του, είτε κατά την διάρκεια που ισχύει, πρέπει πάντοτε να έχει προηγουμένως ενημερωθεί και συμφωνήσει ο ασφαλισμένος.
Β. Για τα ασφαλιστήρια συμβόλαια κατά ζημιών και αστικής ευθύνης

Στις ασφαλίσεις κατά ζημιών και αστικής ευθύνης (αυτοκινήτων, κατοικιών, επαγγελματικών χώρων κ.λπ), τα ασφαλιστήρια είναι συνήθως ετήσια ή εξαμηνιαία και τα ασφάλιστρα που πληρώνουμε αφορούν την συγκεκριμένη περίοδο. Μετά τη λήξη της περιόδου αυτής, αν δεν ανανεώσουμε το ασφαλιστήριό μας, δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις ή δικαιώματα. Συνεπώς, αν ελέγξουμε ότι δεν υπάρχουν άλλα προνόμια που χάνουμε, μπορούμε να αλλάξουμε εταιρία. Σημεία που πρέπει ιδιαίτερα να προσέξουμε, πριν την αλλαγή της εταιρίας, είναι μεταξύ άλλων τα εξής:

• Καλύψεις που είχαμε και δεν τις παρέχει η νέα εταιρία
• Εκπτώσεις που χάνονται
• Αλλαγή ασφαλιστικών χαρακτηριστικών περιουσιακού στοιχείου.
• Π.χ. ηλικία αυτοκινήτου για κάλυψη ιδίων ζημιών

Γ. Για τα ασφαλιστήρια ζωής και υγείας

Ο γενικός κανόνας είναι ότι τα ασφαλιστήρια ζωής και υγείας δεν τα διακόπτουμε και δεν τα μεταφέρουμε σε άλλη εταιρία. Οι λόγοι είναι πολλοί, οι σημαντικότεροι των οποίων είναι:

• Υπάρχοντα αποθέματα σε αποταμιευτικά, συνταξιοδοτικά και άλλα
• επενδυτικά ασφαλιστήρια που δεν μεταφέρονται.
• Πιθανή αλλαγή εγγυημένων και «κλειδωμένων» επιτοκίων που για
• οποιονδήποτε λόγο δεν ισχύουν στα νέα συμβόλαια.
• Απώλεια ασφαλίστρων, αν το ασφαλιστήριο είναι σχετικά πρό-
• σφατο και δεν υπάρχει αξία εξαγοράς ή η αξία εξαγοράς στη συ-
• γκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι μικρότερη από τα ασφάλιστρα
• που έχουμε ήδη καταβάλει.
• Απώλεια ασφαλισιμότητας, αν έχει αλλάξει η κατάσταση της υγεία
• μας.
• Αναμονή πολλών μηνών σε ασθένειες ή παθήσεις που μπορεί να
• χαρακτηρισθούν προϋπάρχουσες και να μην υπάρχει κάλυψη από
• τη νέα εταιρία.
• Εκπτώσεις που χάνονται.
• Αλλαγή ανωτάτων ποσών κάλυψης σε συγκεκριμένες κατηγορίες
• καλύψεων, π.χ. στις αμοιβές ιατρών και αναισθησιολόγων.

Σε κάθε περίπτωση, αν αποφασίσουμε να αλλάξουμε εταιρία, πρώτα πρέπει να εξασφαλίσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις ασφά- λισής μας, να λάβουμε γραπτή προσφορά, να ελέγξουμε κάθε παράμετρο του νέου συμβολαίου μας, να ζητήσουμε και να πετύχουμε ειδική μεταχείριση, ως προς τις περιόδους αναμονής της κάθε κάλυψης και μετά να διακόψουμε το παλιό μας ασφαλιστήριο. Οτιδήποτε άλλο ενέχει πολύ μεγάλο κίνδυνο.

Δ. Μεταφορά χαρτοφυλακίου ζωής και υγείας

Είναι τελείως διαφορετικό και δεν αποτελεί «αλλαγή» ασφαλιστικής εταιρίας, σύμφωνα με όσα αναφέραμε πιο πάνω, εάν μια ασφαλιστική εταιρία μεταβιβάσει το σύνολο ή μέρους του χαρτοφυλακίου της σε άλλη εταιρία. Ο λόγος που μπορεί να γίνει αυτό είναι η απόφαση για αποχώρηση από την Ελλάδα ή επειδή αποσύρεται από
συγκεκριμένους κλάδους ασφάλισης.

Όλες αυτές οι «μεταφορές» αυτές γίνονται μόνο με την έγκριση της εποπτικής αρχής και σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασφαλισμένος πελάτης διατηρεί σχεδόν όλα τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις, τους όρους, τις καλύψεις και, γενικώς, τις παροχές του αρχικού του ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Υπάρχει, δηλαδή, συνέχεια της ασφαλιστικής σύμβασης.

Ειδική περίπτωση αποτελεί η ανάκληση της άδειας λειτουργίας μιας εταιρίας από την εποπτική αρχή και η μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου σε άλλη ανάδοχο εταιρία. Αυτή η περίπτωση είναι αναγκαστική και η διαδικασία προβλέπεται από την πρόσφατη νομοθεσία, ανάλογα τον κλάδο ασφάλισης, τα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί κ.λπ.

Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι

Στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα ανασφάλιστα

Αρμόδιες αρχές για τον εντοπισμό των ανασφάλιστων οχημάτων είναι οι αστυνομικές αρχές με επι τόπου ελέγχους και η ΓΓΠΣ

Αυστηρές ποινές για όσους έχουν ανασφάλιστα τα οχήματα τους προβλέπει το νομοσχέδιο «Επενδυτικά εργαλεία ανάπτυξης παροχή πιστώσεων και άλλες διατάξεις» που κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή.

Οι κυρώσεις που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο είναι οι ακόλουθες:

- Αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδηγού και της άδειας κυκλοφορίας μετά των κρατικών πινακίδων του οχήματος για δέκα (10) ημέρες με πράξη της Αστυνομικής Αρχής.
- Αν εμπλακεί σε ατύχημα προβλέπεται η επί τόπου αφαίρεση πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας για 2 χρόνια και σε περίπτωση υποτροπής η αφαίρεση πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας για 3 χρόνια.
- Για την επιστροφή των πινακίδων και της άδειας κυκλοφορίας μετά την παρέλευση των ανωτέρω περιόδων απαιτείται η προσκόμιση από τον ενδιαφερόμενο του σχετικού σήματος ασφάλισης.
- Χρηματικό πρόστιμο, το οποίο βεβαιώνεται με πράξη της Αστυνομικής Αρχής, υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου ίσο με 1.000 ευρώ για τα λεωφορεία και τα φορτηγά δημόσιας χρήσης, 500 ευρώ για τα επιβατηγά και άλλα οχήματα κάθε φύσης και 250 ευρώ για τα δίκυκλα.

Αρμόδιες αρχές για τον εντοπισμό των ανασφάλιστων οχημάτων είναι οι αστυνομικές αρχές με επι τόπου ελέγχους και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων που διασταυρώνει και επεξεργάζεται στοιχεία από το αρχείο της ΓΓΠΣ και το Κέντρο Πληροφοριών. 

Το κείμενο του νομοσχεδίου μοιρείτε να δείτε εδώ

«Κόπηκε» η διάσωση των ασφαλιστικών με προνομιούχες μετοχές

Απεσύρθη τελικά από το νομοσχέδιο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς «Επενδυτικά εργαλεία ανάπτυξης, παροχή πιστώσεων και άλλες διατάξεις» η τροπολογία που προέβλεπε την κρατικοποίηση των «κόκκινων» ασφαλιστικών εταιρειών.

Η σχετική ρύθμιση αφορούσε στην κρατικοποίηση ασφαλιστικών εταιρειών, δια της έκδοσης προνομιούχων μετοχών (στα πρότυπα της ρύθμισης που προώθησε το 2008 ο Αλογοσκούφης για τη διάσωση των τραπεζών) με αγοραστή το δημόσιο και ετήσια απόδοση 10%, αλλά και τη συμμετοχή επιτρόπων στο Δ.Σ. των εν λόγω εταιρειών.

Ανέφερε μάλιστα και ως προϋπόθεση για την έκδοση των προνομιούχων μετοχών την υποβολή στην Τράπεζα της Ελλάδος από κάθε ενδιαφερόμενη εταιρεία σχεδίου αναδιάρθρωσης, που θα περιγράφει συγχώνευση με απορρόφηση ή με σύσταση νέας εταιρίας του ίδιου κλάδου, το οποίο κατά την κρίση της εποπτικής αρχής θα διασφαλίζει τη βιωσιμότητα και φερεγγυότητα του νέου σχήματος.
Σημειώνεται ότι παραμένει άγνωστο αν η κυβέρνηση θα επανέλθει στο θέμα με άλλη ρύθμιση.